Uit het water geviste aerosolen.
Ze bestaan onder meer uit koolstof, zwavelverbindingen (groen) en organische verbindingen (blauw) (afb: Moteki et. al.)

Volgens onderzoekers van de universiteit van Tokio wordt het effect van roetdeeltjes, die ontstaan bij verbranding van organische verbindingen, op de aardopwarming onderschat met zo’n 16%. Klimaatmodellen zouden op dit punt moeten worden aangepast, stellen ze.

Roetdeeltjes absorberen warmte en houden die vast. Daarmee dragen ze een beetje bij aan de aardopwarming. Daarnaast zorgt roetaanslag op lichte oppervlakken zoals sneeuw en ijs voor het (deels) teloorgaan van het albedo-effect daarvan (terugkaatsing warmtestraling) hetgeen ook bijdraagt aan de aardopwarming.
“Begrijpen hoe roet en zonlicht op elkaar inwerken is van fundamenteel belang voor het klimaatonderzoek”, zegt Nobuhiro Moteki. Vreemd genoeg zou de brekingsindex van roet niet bekend zijn geweest, de manier waarop roet licht ‘behandelt’. Dus ontwikkelden ze een nieuwe bepalingsmethode en verzamelden koolstofdeeltjes uit oppervlaktewater om die brekingsindex van die vaak grillige deeltjes voor eens en voor al nauwkeurig vast te leggen.

Hun metingen gaven geen reden tot grote blijdschap. Het bleek hun dat de tot nu toe gehanteerde waarden het effect van roetdeeltjes, de warmteabsorptie, zeker zo’n 16% te laag zou hebben geschat. Ze vinden dat deze nieuwe waarden moeten worden meegenomen in de klimaatmodellen. maar ook dat hun onderzoeksmethode zou moeten worden toegepast op andere aerosolen die mogelijk effect hebben op de aardopwarming, zowel in de atmosfeer als in de oceaan en in ijs.

Bron: Futura-Sciences