De waterstof’huishouding’ van de atmosfeer (afb: Robert Jackson et al./Nature)
Er wordt links en rechts hoog opgegeven over de rol van waterstof (H2) in de strijd tegen de klimaatverande-ring. Waterstof draagt echter bij aan de aardopwarming doordat de aanwezigheid van dat gas in de atmosfeer voor-komt dat methaan afbreekt (een 28 keer sterker broeikasgas dan kooldioxide) en door waterdampvorming.
Onderzoekers onder aanvoering van Robert Jackson van de Stanforduniversiteit becijferden dat de waterstofuitstoot tussen 1990 en 2021 toenam, voornamelijk als gevolg van de oxidatie van methaan en door de mens veroorzaakte vluchtige organische verbindingen (buiten methaan), natuurlijke stikstofbinding en lekkage uit de H2-productie.
Ook de putten namen toe als gevolg van de stijgende atmosferische H2-concentratie. De geschatte wereldwijde bronnen en putten van waterstof bedroegen gemiddeld respectievelijk 69,9 ± 9,4 teragram (= miljoen ton) per jaar en 68,4 ± 18,1 Tg jr⁻¹ voor die periode. Lees verder
Het zat er natuurlijk aan te komen. Had de Europese Unie tot de jongste verkiezingen van het Europarlement op het gebied van milieu en klimaat een vooruitstrevende ambitie, maar sedertdien sneuvelt het een na het andere klimaatmaatregel of wordt die omgezet 
