Broeikasgasuitstoot blijft stijgen en stijgt weer in de EU

Broeikasgasuitstoot

De broeikasgastuitstoot in de eerste helft is hoger dan ooit (afb: Climate Trace)

De wereldwijde uitstoot van broeikasgassen blijft maar stijgen, ondanks een daling in China. In tegenstelling tot de afgelopen jaren is de uitstoot van broeikasgassen in de eerste helft van dit jaar in de Europese Unie en de Verenigde Staten toegenomen, terwijl deze in China is afgenomen. Volgens voorlopige cijfers van het internationale consortium van wetenschappers, Carbon Monitor, is de CO2-uitstoot in de eerste helft van het jaar naar schatting met 0,7% gestegen ten opzichte van dezelfde periode in 2024.
Denktank Climate Trace kwam tot een iets milder beeld, maar zag vooral ook de VS en Brazilië, dit jaar klimaatcongresgastheer, meer broeikasgasden produceren. Het verschil kan zitten dat Carbon Monitor alleen CO2 lijkt te meten terwijl Climate Trace ook andere broeikasgassen meeneemt Lees verder

Herstel ozonlaag zou slecht klimaatnieuws zijn

gat in de ozonlaag oktober 2023 (ESA)

Gat in de ozonlaag in oktober 2023 (afb: ESA)

Het door de mensen veroorzaakte gat in de ozonlaag lijkt zich te na het verbod van de oorzaak: halogeen-bevattende drijf- en koelgassen. Het vervelende is dat ozon niet alleen schadelijke uv-straling tegenhoudt, maar ook een broeikasgas is (of zou zijn). Het herstel van de ozonlaag zou dan ook de opwarming van de aarde versterken. Onderzoekers voorspellen dat ozon tegen 2050 net na koolstofdioxide de opwarming zal stimuleren. Lees verder

Spitsbergen verloor in de zomer van 2024 1% van zijn ijs

IJsverlies Spitsbergen in zomer 2024

Het ijsverlies op Spitsbergen door een zes weken durende hittegolf in 2024 (afb: Thomas Vikhamar Schuler et al./PNAS)

Spitsbergen ligt ongeveer halverwege tussen het noordelijkste punt van Noorwegen en de Noordpool. Momenteel is ongeveer 60% van het oppervlak van Spitsbergen bedekt met gletsjers, maar deze gletsjers smelten snel. In de zomer van 2024 was er in Spitsbergen een recordbrekende hittegolf die meer gletsjers dan ooit tevoren deed smelten, waarmee het eiland in een klap van eenhonderdste deel van zijn ijs verloor. Lees verder

Ook de wetenschap zal op zijn klimaat- en milieutellen moeten passen

Vermindering kunstofafval

Met gerichte maatregelen kan het kunststofafval met 65% verminderd worden (afb: Leibnitz-HKI)

Het Hans Knöll-instituut voor Natuurproduct-onderzoek en infectiebiologie (Leibniz-HKI) is met hulp van buiten eens gaan uitzoeken waar het zijn klimaat- en milieurapport kan verbeteren. De nadruk ligt op het vermijden van (vooral kunststof)afval, het verminderen van de kooldioxideuitstoot en het besparen van energie. Lees verder

Biosfeer op 60% aardoppervlak door mens verziekt

Schade aan de balans van de biosfeer veroorzaakt door de mens

De biosfeer is door menselijk toedoen steeds sterker uit balans geraakt. (1) menselijke toe-eigening van de netto primaire productie (HANPP) en (2) een maatstaf voor ecologische verstoring (EcoRisk) (afb: Fabian Stenzel et al./Cell One Earth)

Al het leven op aarde is afhankelijk van een intacte biosfeer. De ecosystemen van onze wereld zorgen ervoor dat de omstandigheden op onze planeet stabiel blijven: planten zetten CO2 om in biomassa tijdens fotosynthese, waardoor mens en dier te eten hebben. Mensen onttrekken zoveel biomassa aan de natuur dat het nauwkeurig uitgebalanceerde systeem uit balans raakt. Bovendien beperkt de mens door landgebruik en bodemafdekking de gebieden waar fotosynthese kan plaatsvinden. Een studie van klimaatinstituut PIK in Potsdam (D) toont nu aan dat de veilige grenzen voor de functionele integriteit van de biosfeer al op 60% van het landoppervlak van de wereld zou zijn overschreden. Lees verder

“Onze landbouw zal degelijk en snel op de schop moeten”

Ontbossing Amazonegebied

De ontbossing is vooral het gevolg van uitbreiding van landbouwactiviteiten

De manier waarop mensen landbouw plegen heeft de mens met grote problemen opgezadeld. Zo wordt de landbouw verantwoordelijk gehouden voor veel van de problemen waarmee we worden geconfronteerd. Landbouw zou verantwoordelijk zijn voor eenvijfde tot een kwart van de wereldwijde broeikasgasuitstoot. De almaar uitdijende landbouw (voor een nog steeds groeiende wereldbevolking; en dan heb ik=as het over mensen) verergert het krimpen van dierpopulaties en versterkt het verlies van soorten (door uitsterving). Onze manier van landbouwbedrijven verslechtert de bodemkwaliteit en daarmee ook weer de koolstofopnamecapaciteit van die bodem. Radicale omvorming is hard nodig, vinden vooraanstaande wetenschappers en ze vertellen ook hoe. Lees verder

Klimaatverandering ‘schuldig’ aan verdwijnen tropische vogels

Maximilian Kotz

Maximilian Kotz:…verbijsterend… (afb: PIK):

De populaties tropische vogels zijn sinds 1980 met ongeveer een derde (25% tot 38%) afgenomen in vergelijking met een wereld zonder klimaatverandering. Dit komt door de steeds intensere hittegolven. Sommige soorten hebben zelfs meer dan 50% van hun populaties verloren, volgens een studie van onderzoekers van het Potsdammer klimaatinstituut, de universiteit van Queensland en het superrekencentrum in Barcelona (BSC). Het recept daartegen is welbekend: veminder de broeikasgasuitstoot drastisch…. Lees verder

Verbleking Groot Barrièrerif ernstiger dan ooit waargenomen

Bleke Groot Barrièrerif

De bleke koraalriffen van het Groot Barrièrerif (jaartal?)

Het einde van het Groot Barrièrerif ten oosten van Australië is in dit blog al eerder ten grave gedragen, maar kennelijk had dat gigantische rif zich in de tussentijd weer hersteld . Nu lees ik in de Franse krant le Monde dat dat rif is zo ernstig is verbleekt zoals nooit eerder is waargenomen. Voornaamste aanjager is de aardopwarming en daarmee gepaard gaande opwarming van de oceanen. Lees verder

“Nieuw staatsmodel nodig voor effectief klimaatbeleid”

OESO-lidstaten

OESO-lidstaten (afb: WikiMedia Commons)

Welke rol speelt de staat in de strijd tegen de klimaatcrisis? Onderzoekers rond Ulrich Brand van het Instituut voor Politieke Wetenschappen van de Universiteit Wenen hebben de structurele grenzen van het vermogen van de staat om te handelen in de overgang naar klimaatneutraliteit geanalyseerd. Zij stellen dat de bestaande structuur van westerse staten bijdraagt aan het huidige tekortschietende klimaatbeleid. Er zijn volgens de onderzoekers nieuwe staatsstructuren nodig die meer nadruk leggen op het verminderen van energieverbruik, sociale rechtvaardigheid en democratische deelname dan op economische groei. Lees verder