Microbioloog Andreas Richter (afb: univ. van Wenen)
De aardbodem is een gigantische (en ’s werelds grootste) opslagplaats van koolstof(verbindingen). Het idee was dat door de opwarming de micro-organismen in de bodem ook sneller die koolstofverbindingen zouden omzetten in CO₂. Dat blijkt niet zo te zijn. Wat wel gebeurt is dat ‘slapende’ micro-organismen ‘wakker’ worden met als gevolg toch een vergrote CO₂-uitstoot. Lees verder
Mangrove aan de kust van de Dominicaanse Republiek (afb: WikiMedia Commons)
Mangrovebossen langs de kusten van tropische landen leggen veel koolstof vast. Toch verdwijnen die kustbossen in hoog tempo wat een aanzienlijke toename van de broeikasgas-uitstoot tot gevolg heeft. Nu wordt de uitstoot, door verdwijning van mangrovebos, geschat op 7 teragram (zevenmiljoen ton oftewel 7 megaton) per jaar. Dat zou aan het eind van deze eeuw wel eens kunnen oplopen tot 3392 teragram, ruim 480 maal zoveel.
Lees verder
De klimaatkantelpunten.Het Amazonegebied is wezenlijk voor een gezond klimaat op aarde (afb: WikiMedia Commons
Het Amazonegebied is een van de belangrijkste klimaatbepalende systemen die ‘behept’ zijn met een kantelpunt. Dat betekent als een bepaalde drempel wordt overschreden dat dat systeem dan totaal ineen kan storten met grote gevolgen voor het klimaat. Onderzoekers stellen dat het Amazonegebied dat kantelpunt al in 2050 kan bereiken, het jaar waarin de broeikasgasuitstoot nettonul zou moeten zijn. Lees verder
Volgens een commentaar van de redactie Nature op de klimaatplannen van de EU leunen die gevaarlijk zwaar op een nog onbewezen technologie: het afvangen en opslaan van kooldioxide. Die techniek wordt nog nergens op grote schaal toegepast en het is bovendien nog maar zeer de vraag waar we die met veel energie verzamelde kooldioxide blijvend kunnen opslaan. In haar boek ‘Das Ende des Kapitalismus’ maakte Ulrike Herrmann korte metten met die manier van broeikasgasreductie. Lees verder
Zonnebloemen zijn snelgroeiende planten en leveren nog eetbare pitten op ook (afb: WikiMedia Commons)
Je gewoontes veranderen is erg lastig, zo blijkt uit het treurige verhaal over de manier waarop de wereld (lees: het rijke deel van de wereld) de klimaatcrisis aanpakt (of beter gezegd: niet aanpakt). Dus worden er allerlei soms volslagen bezopen ideeën geopperd om de klimaatverandering een halt toe te roepen: de techniek zou ons domme mensen moeten redden. ‘Klimaatplantages’ met snelgroeiende planten zijn niet eens zo’n heel slecht idee, maar kunnen niet leveren wat het VN-klimaatforum verwacht/hoopt, vonden onderzoeksters. Lees verder
De broeikasgasfictie (of -fixatie) van de mens (afb: William Ripple)
Als het over de aardopwarming gaat, gaat het bijna uitsluitend over het terugdringen van de broeikas-gasuitstoot. Mijn (=as’) stelling is altijd geweest dat de klimaatont-wrichting een probleem is dat wordt veroorzaakt door de mateloosheid van de mens die geen rekening houdt met de keiharde grenzen van onze woonplaneet. De broeikasgasuitstoot is in feite maar een van de ‘bijverschijnselen’ van die ondoordachte mateloosheid van het zoogdier mens. Zo heel langzamerhand begint dat geluid ook steeds vaker op te klinken in wetenschappelijke kringen.
Lees verder
De berekende ijskapvolumes op Groenland bij een aardopwarming oplopend tot 7°C volgens twee rekenmodellen (afb: Niklas Boers et. al/Nature)
Op Groenland ligt na die op Antarctica de grootste ijsmassa van de wereld. Die heeft het hard te verduren door de aardopwarming. Ergens tussen een opwarming van 1,7°C tot 2,3°C zou een ‘kantelpunt’ liggen. Dat betekent als dat overschreden wordt dan zou het niet meer zo makkelijk of zelfs onmogelijk zijn dat die nu snel slinkende ijsmassa zich weer herstelt. Nu hebben Niklas Boers van de TU München en collega’s aan de hand van rekenmodellen aannemelijk maakt dat dat ‘kantelpunt’ korte tijd overschreden mag worden zonder dat dat onherstelbare schade oplevert. “Dan moet daar wel met een grootschalige actie een afkoeling van de aarde op volgen onder het kantelpunt”, zegt Boers. Lees verder
Protesten tegen de houtkap in Indonesië waar veel regenwoud teloor gaat ten behoeve van de landbouw (afb: Greenpeace)
De groeiende wereldbevolking vereist een steeds hoger opbrengst van de landbouw, maar daarmee lopen we (=de mens) aan tegen de grenzen van het natuurlijk herstelvermogen van de aarde. Uitbreiding van de landbouw gaat ten koste van de leefbaarheid van deze planeet. Deel van het probleem is dat voedingsgewassen en -producten zelden op de juiste plaats op aarde worden geteeld, met grote gevolgen voor de natuur, voor de watervoorziening en het klimaat. Onderzoeksters in Duitsland hebben eens uitgezocht als de voedingsgewassen nu eens geproduceerd werden op de juiste (efficiëntste) plaatsen. Dan gaat de productie met ruim 80% omhoog, wordt er wat meer koolstof vastgelegd en bezuinigd op het watergebruik door de landbouw, rekende het gebruikte vegetatiemodel uit. Lees verder
Het Cerradogebied in Brazilië (afb: WikiMedia Commons)
Nieuwe bomen aanplanten als een manier om meer kooldioxide uit de lucht te halen lijkt een prima klimaatmaatregel, maar onderzoekers vrezen dat daardoor de biodiversiteit in tropische regenwouden en andere natuurfuncties worden aangetast terwijl die nieuwe boomaanplant weinig extra’s op zou leveren. Het zou volgens hen beter zijn de bestaande natuur te beschermen en ecosystemen te herstellen. Lees verder
De ET-Lancetschijf (afb: eatforum.org)
De landbouw is een van de grootste ‘klimaatvervuilers’ gerekend naar de broeikasgas-uitstoot (geschat tussen een kwart en eenderde van de werelduitstoot). Dat aandeel zou bij een nog steeds groeiende wereldbevolking kunnen oplopen tot 80%. Onderzoekers presenteren nu een recept om niet alleen die uitstoot sterk te verminderen tot 0% en zelfs nog meer. Dan zal de mens wel zijn menu drastisch moeten aanpassen en veel minder voedsel moeten verspillen (onder meer) en zijn landbouwmethoden moeten veranderen. Lees verder