“Projecten moeten worden beoordeeld op hun totaaleffect op de natuur”

Anders Finstad

Anders Finstad (afb: NTNU)

Ingeborg Graabak SINTEF

Ingeborg Graabak (afb: SINTEF)

Volgens Ingeborg Graabak van SINTEF en biodiversi-teitsdeskun-dige Anders Finstad van de NTNU in Noorwegen moeten ont-wikkelingsprojecten beoordeeld worden op totale effect op natuur en milieu. Volgens hen wordt er nauwelijks naar het grotere geheel gekeken als er weer iets wordt gebouwd of aangelegd.
Maakt het uit of een klein gebied zeldzaam moerasland verloren gaat als veel meer van hetzelfde gebied intact blijft? In Noorwegen is dat onmogelijk te zeggen, stellen ze, omdat niemand kan aantonen hoeveel van dergelijke draslanden elders tegelijkertijd worden vernietigd. Je mag die uitspraak rustig uitbreiden naar de wereld (durf ik=as te stellen).
Lees verder

Koralen zouden zich snel kunnen herstellen.

Bleke Groot Barrièrerif

De bleke koraalriffen van het Groot Barrièrerif

Al jaren wordt in diverse onderzoeken aangetoond dat het door de klimaatver-andering slecht gaat met het ecosysteem van de koralen. Zo zou het Groot Barrièrerif bij Australië in hoog tempo verbleken; een bewijs dat het leven er uit wegtrekt. Nu lijken onderzoekersters goed nieuws te hebben over de veerkracht van koralen: in vier jaar tijd zouden ze zich weer kunnen herstellen tot een gezond ecosysteem. Lees verder

Ook in Zuid-Amerika brandt de natuur volop

Natuurbranden Zuid-Amerika begin 2024

Geschatte koolmonoxidewaarden van natuurbranden op 27 februari 2024 (afb: Copernicus/CAMS)

Een belangrijk deel van de natuur in Zuid-Amerika staat in brand. Waren die branden eerder in het jaar vooral in Chili en Argentinië, nu brandt de natuur vooral in het noordelijk deel van het Amazonegebied, met name in de Braziliaanse aan de aan Venezula grenzende deelstaat Roriama, Venezuela, Bolivia en Colombia. Dat heeft geleid tot een grote kooldioxideuitstoot. In Brazilië was die het hoogst sedert tenminste 2003 toen Copernicus met dit meetprogramma (CAMS) startte, zo meldt de Europese klimaatdienst Copernicus. Lees verder

Herbebossing Afrika zou bedreiging voor graslanden zijn

GraslandenHerbebossing is een belangrijk wapen in de strijd tegen klimaatverandering, maar niet koste wat kost, vinden onderzoeksters. Ze analyseerden herbebossings-projecten in Afrika, zoals AFR100, en constateerden dat die bosprojecten ook werden uitgevoerd in graslanden, waarmee de natuur die daarmee verbonden is wordt bedreigd. Het zou gaan om een gebied zo groot als Frankrijk (550 500 km2). Lees verder

Flora in Spaans reservaat bloeit 22 dagen eerder

bloeitijd planten Doñanareservaat

Vervroeging bloeitijd van 51 planten in het Doñanareservaat. Blauw geeft geen verschuiving aan (afb: Montserrat Arista univ. Sevilla et. al/Annals of Botany)

Sedert de jaren tachtig zijn de bomen, struiken en andere planten in het Doñana-reservaat in het zuiden van Spanje gemiddeld zo’n 22 dagen eerder gaan bloeien als gevolg van de aardopwarming, moesten onderzoekers van de universiteit van Sevilla constateren. Lees verder

Zuid-Amerika brandt niet alleen door klimaatverandering

Chileense milieuminister en klimatologe Maisa Rojas

Chileense milieuminister en klimatologe Maisa Rojas: ..betere bescherming van bossen… (afb: WikiMedia Commons)

De rampzalige bosbranden in onder meer Chili en vorig jaar in het Amazonegebied zijn volgens wetenschappers niet alleen het gevolg van de klimaatverandering. Momenteel hebben een ‘giftig mengsel’ van aardopwarming, het opwarmende natuurverschijnsel El Niño en goedbedoelde bosaanplant met uitheemse bomen tezamen gezorgd voor grote verwoesting in de bossen in Zuid-Amerika. Lees verder

Overleeft de ijsbeer de klimaatverandering?

IJsbeercamera

Een beeld van een ijsbeercamera (afb: univ. van Washington)

IJsberen hebben ijs nodig om goed in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Met het krimpende zeeijs en de langere zomers dreigt voor de ijsberen de hongerdood. Onderzoekers volgden twintig ijsberen gedurende drie zomerweken. Ze hadden allemaal zo hun eigen oplossingen, maar per saldo verloren ze allemaal gemiddeld zo’n kilo per dag. Een beer had mazzel. Lees verder

Aardopwarming belangrijkste aanstichter droogte Amazonegebied

Droogte Amazonegebied 2023

Droogte in het Amazonegebied van juni tot en met november 2023 op basis van neerslag- en verdampingsgegevens (SPE-index) (afb: worldweatherattribution.org)

Op het Zuidelijk Halfrond heerst de zomer met uitzonderlijk hoge temperaturen, maar ook houdt het opwarmende verschijnsel El Niño er sedert acht maanden huis. Het Amazonegebied lijdt ondertussen van een langdurige droogte  die eens in de honderd jaar kan voorkomen. De Amazonerivier heeft de laatste stand sedert 120 jaar en dat is geen goed nieuws voor de landen in Zuid-Amerika die een groot deel van hun stroomverbruik halen uit ‘witte steenkool’ (water). Volgens het World Weather Attribution heeft de door de mens veroorzaakte aardopwarming de grootste bijdrage aan die extremen geleverd.
Lees verder

Plankton dreigt uit oceanen te verdwijnen en daarmee de vissen

Achteruitgang van fytoplankton door opwarming

De achteruitgang van fytoplankton heeft grote gevolgen voor de visstand. Duidelijk is te zien dat er in de tropen duidelijk minder vis (in biomassa) voorkomt (afb: Angus Atkinson et. al/Nature)

Door de aardopwarming zal tussen nu en het eind van de eeuw tot ruim een kwart van het plankton uit de noordelijke Atlantische Oceaan (kunnen) verdwijnen en als gevolg daarvan tot 55% van de vissen, waarschuwen onderzoekers rond Angus Atikinson van het zeelaboratorium in Plymouth (VK). Een soortgelijk proces zou zich ook in de andere oceanen (kunnen) afspelen, stellen ze. Lees verder

De broeikasgasuitstoot is maar een van de problemen

koolstoftunnelvisie

De broeikasgasfictie (of -fixatie) van de mens (afb: William Ripple)

Als het over de aardopwarming gaat, gaat het bijna uitsluitend over het terugdringen van de broeikas-gasuitstoot. Mijn (=as’) stelling is altijd geweest dat de klimaatont-wrichting een probleem is dat wordt veroorzaakt door de mateloosheid van de mens die geen rekening houdt met de keiharde grenzen van onze woonplaneet. De broeikasgasuitstoot is in feite maar een van de ‘bijverschijnselen’ van die ondoordachte mateloosheid van het zoogdier mens. Zo heel langzamerhand begint dat geluid ook steeds vaker op te klinken in wetenschappelijke kringen.
Lees verder