De dreigende begrafenis van een blog

De begrafenis van een blog?

Dit blog balanceert op het wankele touw van de auteursrechten. Wanneer is iets een citaat en wanneer is het rechtstreekse overname, waarmee je de auteursrechten schendt? Met plaatjes lijkt dat redelijk duidelijk, maar is dat ook zo? Zijn foto’s/afbeeldingen bij persberichten ook rechtenvrij? Ik probeer de auteursrechten te respecteren (want ooit zelfstandig wetenschapsjournalist geweest), maar hoe kan ik zeker weten dat je ongestraft (rechtenvrij) een plaatje/foto mag overnemen? Veel foto’s op internet zijn niet van die informatie voorzien. Ik neem geen foto’s mee die in krantenartikelen staan (hoop ik), bijvoorbeeld, maar er kan wel eens een foto door de mazen van mijn web glippen.

Je kunt natuurlijk aan de veilige kant blijven door alleen maar rechtenvrije plaatjes van de Wikipedia te plaatsen of eigen foto’s. Hoe dan ook, ik ben weer eens belaagd door een auteurrechtenjager (de Visual Rights Group, afd België namens rechtenhouder Alamy) die voor plaatsing van een wat onbenullige Facebookfoto ruimt 400 euro eist. Voorlopig heb ik al mijn plaatjes maar uitgezet, zodat het blog er een beetje kaal uitziet.
Deze blogs zijn voor mij liefdewerk/oudpapier. Ik verdien er geen moer mee en hoop er misschien wat mensen mee van dienst te zijn. Dik 400 euro voor een plaatje wordt me wat te begrotelijk. Dat zou wel eens het einde van deze blogs kunnen betekenen.

arno schrauwers

IMF maakt zich druk om lagere economische groei

Volgens het Internationale monetaire fonds (IMF) baart de geringe economische groei in de wereld tot grote zorgen. Het in Washington gevestigde instituut vreest dat de groei dit jaar niet boven de 1,7% zal uitkomen. Daardoor zouden nieuwe investeringen (weer) tekortschieten en zou ook de voedselvoorziening verder verslechteren in de kwetsbaarste landen, stelt het fonds. Ook de Wereldbank maakt zich zorgen over de geringe groei. Lees verder

‘Grenzen aan de groei’ verscheen 50 jaar geleden!

Grenzen aan de groeiIn 1972 verscheen het rapport ‘Grenzen aan de groei’ van de Club van Rome dat waarschuwde voor de gevolgen van onbelemmerde groei van economie en wereldbevolking. Dat rapport heeft geleid tot veel discussie en, met name in Europa en de VS, veel milieuwetgeving, maar de harde boodschap (Grondstofvoorraden zijn eindig) werd al snel vergeten. Nu vijftig jaar later worden we keihard met de neus op de sedertdien ontkende feiten gedrukt. Inmiddels is de wereldbevolking meer dan verdubbeld (van 3,8 naar ongeveer 8 miljard) en rijden er op de wereld zo’n 1,4 miljard auto’s rond (het toppunt van energie- en grondstofverspilling). In 1972 zouden dat er ongeveer 300 miljoen zijn geweest. Ondanks alle klimaatretoriek doen we nog steeds of onze neus bloedt… Lees verder