Regelmatig hebben onderzoekers gesteld dat de wereld af moet van de ‘eeuwige’ economische groei, al was het maar omdat de aarde keiharde grenzen heeft. Onderzoekers rond Jarmo Kikstra van het IIASA hebben met een rekenmodel eens een groot aantal minder-groei- of krimpscenario’s voor Australië doorgerekend en kwamen tot de (voor mij=as) logische slotsom dat de klimaatdoelen (vermindering broeikasgasuitstoot tot netto nul in 2050) met een lagere groei of een nulscenario mogelijk sneller te halen zouden zijn dan met de ambitieuste scenario’s uit het zesde klimaatrapport van het VN-klimaatforum. Lees verder
Categorie archieven: Economie
De EU subsidieert vooral de productie van vlees en dierlijke producten
Boeren in Europa zijn kwaad, maar er is geen beroepsgroep die in de EU zoveel subsidie heeft gekregen (en nog krijgt) als de boeren. Nu blijkt uit onderzoek dat die subsidies voor 82% zijn gegaan naar de voor milieu- en klimaatproblemen veroorzakende productie van vlees en andere dierproducten. Nog geen 20% ging naar akkerbouw. Daarmee is de EU en haar voorgangers medeschuldig aan de huidige deplorabele stand van de landbouw in milieu- en klimaatperspectief. Lees verder
Onderzoekers maken ‘groenwasindicator’
Gregor Dorfleitner en Sebastian Utz van achtereenvolgens de universiteit van Regensburg en van Augsburg hebben een ‘groenwasindicator’ bedacht om te bepalen hoe ver de groene pretenties van een bedrijf verwijderd zijn van de werkelijkheid. Die indicator is een getal tussen de 0 en de 1. Hoe hoger hoe groener. De harde (?) werkelijkheid zou worden vergeleken met de groene pretenties van het bedrijf. Lees verder
Bedrijven geloven graag groene beweringen toeleveranciers
Veel bedrijven beweren duurzaam of groen te opereren, maar onderzoeken niet of de beweringen over de duurzaamheid van hun toeleveranciers ook waar zijn, zo zou zijn gebleken uit een rondvraag onder 234 topinkopers. Die inkopers willen ook niet extra betalen aan bedrijven die door onafhankelijke derden op hun duurzaamheid zijn getoetst. Lees verder
Methaanuitstoot oliesector nog steeds op onaanvaardbaar hoog niveau
Lees verder
“Krimp is enige weg uit de klimaatcrisis”
Lees verder
“Redden van het klimaat betekent einde van het kapitalisme”
Het kapitalisme is een succesvol, maar uiteindelijk verwoestend systeem doordat het leeft op groei. De huidige klimaatcrisis is veroorzaakt door het kapitalisme, dat nagenoeg de hele wereldeconomie beheerst (zelfs het in naam communistische China). De Duitse journaliste Ulrike Herrmann, ooit een bewonderaar van dat kapitalisme, betoogt in haar jongste boek Das Ende des Kapitalismus dat groei en klimaatbescherming niet samengaan. We, en dan hebben we het vooral over het rijke deel van de wereld, zullen moeten krimpen en groene krimp is alleen mogelijk als we afscheid nemen met het kapitalisme. Lees verder
Oliesector breidt activiteiten overal uit
De grote oliebedrijven laten zich weinig gelegen liggen aan de aardopwarming. Volgens een onderzoek van medewerkers van de autonome universiteit van Barcelona (UAB) gokt de sector vrijwel uitsluitend op de winning van fossiele brandstoffen en zijn zelfs stevig bezig hun exploratie- en winactiviteiten uit te breiden. Overheden zouden volgens de onderzoekers de oliesector moeten dwingen een eind aan het fossiele tijdperk te maken, maar dat gebeurt niet. Integendeel. Lees verder
De broeikasgasuitstoot is maar een van de problemen
Als het over de aardopwarming gaat, gaat het bijna uitsluitend over het terugdringen van de broeikas-gasuitstoot. Mijn (=as’) stelling is altijd geweest dat de klimaatont-wrichting een probleem is dat wordt veroorzaakt door de mateloosheid van de mens die geen rekening houdt met de keiharde grenzen van onze woonplaneet. De broeikasgasuitstoot is in feite maar een van de ‘bijverschijnselen’ van die ondoordachte mateloosheid van het zoogdier mens. Zo heel langzamerhand begint dat geluid ook steeds vaker op te klinken in wetenschappelijke kringen.
Lees verder
Klimaatbijeenkomsten zijn er vooral voor de rijkere landen
Binnenkort is er weer een klimaatbijeenkomst, de COP28 (want de 28ste). Zo’n belangrijke bijeenkomst lijkt een nauwkeurige afspiegeling van wat klimaatongelijkheid wordt genoemd: vooral de grotere en rijkere landen hebben daar baat van. Zo komen grote landen met honderden vertegenwoordigers naar de COP28, armere landen zoals Haïti en Tsjaad maar met een paar. Dat wordt hard werken voor die enkelingen op een bijeenkomst met veel parallelle sessies. Dat constateren Lina Lefstad van de universiteit van Lund (Zwe) en Jouni Paavola van de universiteit van Leeds (Eng). Ze plakten de landen ook predicaten op zoals Radicalen, Opportunisten, Hypocrieten en Ontwijkers. Lees verder