Methaanuitstoot verminderen kan gemakkelijk maar gebeurt nie

Methaanafvangtechnieken (IEA)

Er zijn technieken zat om de methaanuitstoot uit fossiele winning en productie aanzienlijk te beperken (afb: methaanrapport 2025 IEA)

Volgens het internationale energieagent-schap (IEA) kan de uitstoot van het broeikasgas methaan in de energiesector met bestaande technieken met 70% verminderd worden, hetgeen een hoop geld zou besparen, maar daar is zelfs nog geen begin mee gemaakt. In 2021 hebben zo’n honderd landen afgesproken de methaanuitstoot in 2030 met 30% te verminderen ten opzichte van 2020, maar die uitstoot stijgt harder dan ooit.
Methaan is een veel krachtiger broeikasgas dan kooldioxide (zo’n 84 keer), maar wordt in de atmosfeer veel sneller chemisch veranderd dan het ‘hoofdbroeikasgas’ kooldioxide (product van, onder veel meer, verbranding van fossiele brandstoffen). Daar rekening mee houdend is het broeikasgaseffect zo’n 30 keer groter dan van kooldioxide. Zo’n 30% van de aardopwarming komt voor rekening van methaan in de atmosfeer.
Een probleem is dat lang niet duidelijk is geweest hoeveel methaan er in de atmosfeer terechtkomt. Er waren, tot voor kort, geen goede meetmethoden voor het broeikasgas en de opgaven van de methaanuitstoot zijn ongetwijfeld lange tijd, al of niet bewust, te laag geschat. Die komen nu zo langzamerhand wel beschikbaar.

Bestaande technieken

Het goede nieuws is dat er veel van de middelen voor het opvangen van methaan uit de energiesector al beschikbaar zijn. “Ongeveer 70% van de methaanuitstoot uit de fossiele-brandstofsector zou met bestaande technologieën kunnen worden vermeden, vaak tegen lage kosten”, aldus het methaanrapport 2025 van het IEA.

Voor de olie- en gasindustrie zou dat zoiets simpels kunnen betekenen als het gebruik van betere fittingen in pijpleidingen om lekken te beperken en het installeren van methaanopvangsystemen. Omdat methaan een brandstof is, kan de verkoop van het bespaarde methaan de opvangkosten compenseren. Het weglekken van methaan is geldverspilling en maakt de aarde.
Het goede nieuws is dat veel van de methoden voor het opvangen van methaan uit de energiesector al beschikbaar zijn. In feite is het terugdringen van de methaanuitstoot wat in politieke kringen vaak het ‘laaghangende’ (dus makkelijke oogstende) fruit heet. “Ongeveer 70% van de methaanuitstoot uit de fossiele-brandstofsector zou met bestaande technologieën kunnen worden vermeden, vaak tegen lage kosten”, aldus het methaanrapport van het IEA.

Voor de olie- en gasindustrie zou dat zoiets simpels kunnen betekenen als het gebruik van betere fittingen in pijpleidingen om lekken te beperken en het installeren van methaanopvangsystemen. Omdat methaan een brandstof is, kan de verkoop van het bespaarde methaan de kosten voor dergelijke maatregelen compenseren. Methaan laten ontsnappen is geldverspilling en veroorzaakt (dus) aardopwarming.

Kolenmijnen

Het afvangen of vernietigen van methaan uit kolenmijnen is niet zo eenvoudig. Gebruikelijke technieken om methaan van andere gassen te scheiden, vereisen het verwarmen van lucht, wat niet bepaald de veiligste manier is om rond een kolenmijn mee te werken. Er zijn echter veiligere alternatieven ontwikkeld die geen hoge temperaturen vergen.
Deze methoden om methaanuitstoot bij winning en productie van fossiele brandstoffen te beperken, worden nauwelijks gebruikt. Slechts ongeveer 5% van de actieve olie- en gasproductiefaciliteiten wereldwijd maakt daar gebruik van. Er zijn talloze olie- en gasputten en tienduizenden verlaten kolenmijnen waarvan de eigenaars allang verdwenen zijn, waarvoor niemand verantwoordelijk is voor de aanhoudende methaanuitstoot.
Het probleem is dat, anders dan bij kooldioxide (op sommige plaatsen in de wereld, althans), geen prijskaartje hangt en de winst aan het afvangen van het nu verspilde methaan (eigenlijk aardgas) zou, financieel gezien, nauwelijks de moeite waard zijn. Het vervelende is dan nog eens dat op verschillende klimaatfronten (onder meer in de EU en de VS, de twee grootste klimaatzondaars) de klimaatactiviteit op een nog lager pitje gezet wordt dan (nog maar) een dik jaar geleden. Ach wat, klimaatcrisis…

Bron: Wired

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *