De ‘lijst’ van vijftien aandachtsgebieden met betrekking tot (bescherming van) de biodiversiteit in de oceanen (afb: Nature)
Na een nieuwe (vijfde) ronde van onderhandelingen onder auspiciën van de Verenigde Naties over de bescherming van de oceanen buiten de territoriale wateren, zijn de vertegen-woordigers van bijna tweehonderd landen zonder resultaat naar hun diverse landen teruggekeerd. Voor het eind van het jaar zal een nieuwe poging ondernomen om tot afspraken te komen.
Twee weken onderhandelen tussen de lidstaten van de VN hebben niets concreets opgeleverd. Al vijftien jaar wordt over de bescherming van de oceanen gepraat. Dit keer had er een overeenkomst moeten komen, maar die is er net als na de vierde onderhandelingsronde niet gekomen, al zouden er vorderingen zijn gemaakt. “We zijn in dit proces nog nooit zo dicht bij de eindstreep geweest”, stelt conferentievoorzitster Rena Lee uit Singapore. Volgens haar zou er nog wat tijd nodig zijn voor een definitief akkoord.
Greenpeace beschuldigde met name de Verenigde Staten en de landen van de ‘coalitie van hoge ambitie’, geleid door de Europese Unie, ervan tot het laatste moment te hebben gewacht om deze ‘zelfverklaarde’ hoge ambitie te tonen. “De tijd is om”, stelde Laura Meller, bij die organisatie verantwoordelijk voor oceanen. “Terwijl landen blijven praten, lijden de oceanen en degenen die ervan afhankelijk zijn”, voegde ze eraan toe in een verklaring.
Sommige landen, vooral de eilandstaten in de Pacifica, waren ernstig teleurgesteld in het ontbreken van resultaat. De eilandstaten hadden zich laten vertegenwoordigen door Samoa omdat het te duur was voor die eilandstaten een eigen vertegenwoordiger naar de VN-bijeenkomst te sturen. Er zijn deskundigen die vrezen dat las er dit jaar geen akkoord komt dat het dan te laat is om de oceanen te beschermen. De strijd gaat over de gebieden die beschermd moeten worden tegen, onder veel meer, de ontginning van grondstoffen, over effectrapportages vooraf wanneer er activiteiten in de oceanen worden beoogd. “Een gemiste kans”, schrijft onderzoekster Klaudija Cremers van het instituut voor duurzame ontwikkeling en internationale betrekkingen (Iddri).
Bron: Le Monde