De winning van grondstoffen vereist vaak een niet erg duurzaam gebruik van plaatselijk beschikbaar water (afb: AIST)

Eigenlijk bestaat duurzame energie niet zolang de mens er niet in slaagt om de behoefte aan nieuwe grondstoffen e.d. daarvoor tot nul terug te brengen. In feite is daar een 100% kringloop-economie voor nodig, maar zover zijn ‘we’ nog lang niet (als het ooit al zover komt; as). De energie-transitie die onze samenleving duurzaam zou moeten maken vraagt steeds meer (eindige) grondstoffen en dat is een probleem. Of eigenlijk een hele reeks problemen, want we putten dan niet alleen uit eindige bronnen uit, maar vernielen ook landschappen en natuur en schijnen daarbij ook een hoop water voor nodig te hebben.
We maken ons steeds afhankelijker van technologie en daarmee van grondstoffen die voor het verwezenlijken van die technologie (door sommigen wel eens ‘vooruitgang’ genoemd) nodig zijn. Dat geldt ook voor wat we voor het gemak maar even groene of duurzame energie noemen. Daarbij lijkt de behoefte aan water nogal eens over het hoofd te worden gezien, maar de mijnbouw, verrijkings- en raffinageprocessen vergen vaak grote hoeveelheden water en water is ook een zo’n schaarse hulpbron (wat vrij onwaarschijnlijk lijkt door de grote hoeveelheid water op onze blauwe planeet).
Nieuw onderzoek van Masaharu Motoshita van het Japanse onderzoeksinstituut AIST en collega’s wees uit dat het watergebruik voor de productie van 80% van ’s werelds belangrijkste grondstoffen de grenzen overschrijdt die als ‘duurzaam’ worden beschouwd. De onderzoekers bekeken de situatie bij 32 grondstoffen.
Ze ontdekten dat de huidige mijnbouw van die grondstoffen de regionale waterbeschikbaarheid voor verschillende bronnen ruimschoots overschrijdt, met name voor koper (37% van de huidige productie overschrijdt de beschikbare watercapaciteit) in 2010.
De toekomstige vraag naar geologische bronnen zal naar hun verwachting een aanzienlijke toename van het waterverbruik tot gevolg hebben. Die weinig duurzame mijnbouw zou noodzakelijk zijn voor een ‘duurzame’ toekomst. In hoeverre de duurzame waterniveaus worden overschreden, hangt af van het type erts dat wordt gedolven, maar ook van de lokale beschikbaarheid van water. Deze varieert sterk per regio.

Waterslurpers

De grootste waterslurpers in de grondstofwinning rekeninghoudend met de plaatselijke beschikbaarheid zijn steenkool, ijzer, koper en goud. Het verplaatsen van deze productie naar gebieden waar meer water beschikbaar is, is, uiteraard niet zonder meer haalbaar.
De auteurs van de studie stellen dat er, gezien de beperkende factor water, snel oplossingen moeten worden gevonden. Die zouden bestaan onder meer in de vorm van hergebruik en het overstappen op duurzamere alternatieven. Uiteindelijk is alleen een kringloopeconomie houdbaar (=duurzaam).

Bron: Futura-Sciences