De landen die hun beloften uit Kopenhagen (2009) niet hebben waargemaakt zijn merkwaardig genoeg groen (waaronder dus Nederland), België deed aan export van broeikasgassen (oranje). De ‘geslaagden’ zijn paars (afb: Jing Meng et. al/Nature)
Negentien van de 34 landen die op de klimaatconferentie in Kopenhagen in 2009 beloftes hebben gedaan, hebben die beloftes niet kunnen waarmaken. De onderzoeksters vergeleken de huidige broeikasgasuitstoot van die 34 landen met de beloftes die ze vijftien jaar eerder deden. Nederland zakte finaal en België behoorde tot de ’tussengroep’.
Vijftien van de 34 bekeken landen slaagden er wel in, twaalf landen faalden volledig. De andere zeven zaten daar ergens tussen in. Die landen, waaronder België, bereikten hun doelen door de broeikasgasuitstoot te exporteren.
Die praktijken zijn niet ongewoon. Ook de ‘groene’ EU heeft zich daar aan schuldig gemaakt en doet dat waarschijnlijk nog steeds.
Om dat ‘koolstoflekken’, je mag het ook ‘groenwassen’ noemen, te berekenen gebruikten de onderzoeksters de uitstootcijfers die zijn gebaseerd op het verbruik. Dat geeft een beter beeld van de werkelijke uitstoot van een land (dus ook de geëxporteerde).
“Het is belangrijk om de volledige uitstoot weer te geven zelfs al heeft die plaats in het buitenland”, zegt onderzoeksleidster Jing Meng van de universiteitscollege in Londen. “Landen die nu al moeilijkheden hebben om hun beloftes uit 2009 waar te maken zullen nog meer moeite hebben om die uitstoot verder terug te dringen.”
Destijds was het klimaatcongres een grote flop. In mijn(=as) herinnering lag vooral het Amerika van Barrack Obama behoorlijk dwars. Er werd geen algemeen akkoord bereikt. Sommige landen deden beloften, maar de verschillende doelen lagen nogal ver uit elkaar en ook de beginsituatie kon heftig verschillen.
Zo zei Kroatië de uitstoot met 5% te willen verminderen ten opzichte van de uitstoot in 1990. Daar slaagde het land grandioos in. Zwitserland zou in 2020 die broeikasgasemissies met 20% tot 30% terugdringen en slaagde niet. Vier Oost-Europese landen (Letland, Estland, Litouwen en Roemenië) haalden hun doelen, maar volgens de onderzoekers was dat vooral te danken aan het afdanken van de oude Oost-Europese technologie uit de Sovjettijd en de vervanging door nieuwere, efficiëntere systemen.
De belangrijkste manier om minder broeikasgassen uit te stoten was een vergroening van de energieopwekking en, vooral, een vermindering van het gebruik van kolen. Ook werd de energie efficiënter gebruikt. Landen die hun beloften niet konden waarmaken hadden te maken met een groeiend verbruik per hoofd van de bevolking en een groei van de bevolking. Pas in december 2015 werd in Parijs een mondiaal akkoord gesloten.
Mislukkelingen
Australië, Canada, Cyprus, Ierland, Japan, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Portugal, Slovenië, Spanje en Zwitserland konden hun beloften in Kopenhagen gedaan niet waarmaken. De halve mislukkingen waren België, Frankrijk, Hongarije, Luxemburg, Malta, Polen en Tsjechië.
Landen die hun klimaatbeloften wel nakwamen waren Bulgarije, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Griekenland, Italië, Kroatië, Letland, Litouwen, Roemenië, Slowakije, het Verenigd Koninkrijk, de VS en Zweden. Overigens, zoals hierboven al aangegeven, zegt dat niet of die ‘gelukkige’ landen ook daadwerkelijk op koers liggen naar een nettonuluitstoot in 2050 zoals voorzien in het Klimaatakkoord van Parijs. Nederland en België liggen hoe dan ook niet ‘op koers’.
Bron: phys.org