Het VN-klimaatforum heeft met de verschijning van met een praktisch rapport een periode van acht jaar afgesloten over de stand van het klimaat. Het rapport staat vol met haal- en uitvoerbare aanbevelingen om te voorkomen dat de mensheid zichzelf om zeep helpt. Het volgende rapport van het forum, het begin van een nieuwe cyclus, zal nog weer enkele jaren op zich laten wachten.
Op het ogenblik zijn de vooruitzichten om de aardopwarming onder de 1,5°C te houden vrijwel uit het zicht verdwenen. We mogen hopen dat ‘we’ de opwarming onder de 2°C zullen kunnen houden, maar vooralsnog is van het terugdringen van de broeikasgasuitstoot, de belangrijkste hefboom waaraan we kunnen ’trekken’, geen enkele sprake. In tegendeel.
Hoe langer de mensheid draalt met daadwerkelijk ingrijpen in haar verwoestende gedrag, we hebben het altijd maar weer over dat deel van de mensheid die in weelde leeft, hoe ernstiger de gevolgen voor ons nageslacht. Elke tiende graad verslechtert de toestand, stuwt de droogtes en hittegolven maar ook het aantal overstromingen en verwoestende stormen op en maakt steeds grote delen van de wereld nagenoeg onleefbaar voor mens en dier. Dan spreken we niet eens over de sterk teruglopende biodiversiteit en het achteruithollen van de tropische bebossing.
De tijd begint te dringen, staat er in dit rapport, maar die mantra raakt enigszins versleten. “Het gaat er om de klimaatmaatregelen te versnellen”, zegt medeauteur Christopher Trisos van het Klimaatrisicolab, “maar wel op een manier dat iedereen geholpen wordt en niet alleen de mensen in de rijkste landen.”
Overheden en burgers in die rijke landen hebben hun hoop voor op technische oplossingen gesteld zoals het uit de lucht halen van kooldioxide of zelfs het ‘verduisteren’ van de zon, maar volgens het rapport zal dat de oplossing niet zijn, althans daar is op het ogenblik geen enkel bewijs voor. Bovendien laat dat onverlet de noodzaak voor de mensheid om rekening te houden met de grenzen die de aarde ons stelt in de vorm van eindige grondstoffenvoorraden en natuurlijke hulpmiddelen, beschikbare grond en ruimte enz. Dat besef van die harde grenzen schijnt nog steeds niet erg doorgedrongen te zijn in de breinen van bestuurders en burgers.

Enige vooruitgang

Het lijkt wel of de opstellers van dit praktische rapport er de moed in willen houden, want dat meldt dat er wel enige vooruitgang is geboekt in de strijd tegen de, antropogene, klimaatverandering. Toch constateert Zeke Hausfather van ngo Berkeley Earth dat er een geweldige kloof gaapt tussen waar we nu staan en wat er nodig zou zijn geweest om de klimaatdoelen te halen.
Hij denkt toch dat het mogelijk moet zijn de opwarming onder de 2°C te houden..
Ook ander onderzoek houdt goede hoop, maar daarbij wordt steeds uitgegaan van de klimaatdiscipline van de landen die het klimaatakkoord in 2015 hebben getekend (nagenoeg alle landen) om zich aan hun eigen beloftes te houden. Alleen van techniek moeten het niet hebben, zegt Hausfather.

“Als we nu handelen kunnen we nog steeds verzekerd zijn van een leefbare, duurzame wereld in de toekomst voor ons allen”, stelt forumvoorzitter Hoesung Lee. Breng dat de boeren en burgers maar eens bij, ben ik geneigd te zeggen. En dan staat er in de NRC nog een verhaal dat die klimaatmodellen waar de wetenschappers mee werken nog aan de optimistische kant zijn ook. Maak je borst maar vast nat.

Bron: Wired