IJskap in Noord-Groenland smelt sneller dan voorspeld

Gletsjersmelt Noord-Groenland vanaf 1978

Volumeverlies gletsjers op Noord-Groenland vanaf 1978 (afb: Romain Millan et. al/Nature)

Van 8 tot 10 november is er op uitnodiging van de Franse president Emmanuel Macron in Parijs een bijeenkomst van weten-schappers en politiek verantwoor-delijken over de snelle achter-uitgang van de ‘ijswereld’ op de polen en in de hooggebergten. Rusland is daar, vanwege zijn agressie-oorlog in Oekraïne, niet voor uitgenodigd. Jongste alarmkreet, er zijn er al vele geweest, is de toestand van het gletsjers in Noord-Groenland, alles bij elkaar in vloeibare vorm goed voor een zeespiegelstijging van meer dan 2 m. Die werden lang als stabiel beschouwd, maar zouden sedert 1978 ruim 35% aan volume hebben verloren. Tussen 2000 en 2020 versnelde de ijssmelt als gevolg van de stijgende oceaantemperaturen.Ook de situatie op en rond de Zuidpool is alarmerend. In de jongste winter bereikte het zeeijs rond Antarctica nooit eerder gemeten oppervlak van 16,96 miljoen km2, zo’n 2 miljoen km2 minder dan het gemiddelde van 2011 tot 2020. Daarmee was het jongste laagterecord van 2022 alweer gebroken.

in een ontmoeting met journalisten noemde de Franse minister voor de ecotransistie Christophe Béchu het wegsmelten van het ijs een concentratie van bedreigingen die ons te wachten staan. Met de gletsjers verdwijnen natuurlijke watervoorraden, stijgt de zeespiegel en verdwijnt biodiversiteit.
Dat geldt ook voor de bevroren grond, de permafrost (eeuwige vorst), in grote delen van Eurazië en Noord-Amerika. Door de aardopwarming komen er daar grote hoeveelheden broeikasgassen vrij zoals methaan en kooldioxide, die nu nog in de bevroren grond worden vastgehouden, maar dat zou ook gelden voor daar ‘bewaarde’ ziekteverwekkende bacteriën en virussen. Ook zou volgens de minister het ontdooien van de permafrost de ‘mineraalkoort’ kunnen aanwakkeren van bedrijven en landen.

Eenmiljard mensen

De zeespiegelstijging ten gevolge van het smelten van landijs zou grote gevolgen kunnen hebben voor zo’n eenmiljard kustbewoners. Het vrijkomen van broeikasgassen  door de dooi van de permafrost zal de aardopwarming versterken. Het lijkt dan ook overduidelijk dat niet alleen de strijd tegen de klimaatverandering de hoogste prioriteit heeft (dient te hebben) maar ook maatregelen om de wereld aan te passen aan de gevolgen van een zeer waarschijnlijk onvermijdelijke klimaatontwrichting.

Bron: le Monde

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *