Zimbabwe verbiedt uitvoer ruwe lithiumerts

winning lithium en kobalt

De winplaatsen van lithium (l) en kobalt (r) zijn geografisch erg beperkt (afb: Nature Reviews Materials)

Zimbabwe bezit grote lithiumreserves. De Zimbab-waanse overheid heeft eind vorige maand de uitvoer van ruwe lithiumerts verboden, vooral om de westerse landen dwars te zitten, meldt tfiglobalnews.com. Lithium is een belangrijk element in de strijd tegen de klimaatver-andering als belangrijk materiaal voor energieopslag.

Zimbabwe beschikt over de grootste lithiumvoorraden in Afrika en is wereldwijd nummer vijf. De Bikitamijn, ruim 300 km ten zuiden van hoofdstad Harare, zou in totaal 10,8 miljoen ton lithiumerts bevatten. Het land wordt nog steeds getroffen door westerse sancties en lijkt nu een manier gevonden te hebben die landen dwars te zitten door het uitvoerverbod.
Nu blijkt dat de middelen (grondstoffen) om duurzame energieopwekking mogelijk te maken vooral in Afrika voorkomen. Lithiumbatterijen en accu’s zijn op het ogenblik de meest gebruikte (want efficiënste), al lijkt het er op dat natriumaccu’s (natrium is overal te vinden in zeewater) op de rand van toepassing staan.
Die accu’s zijn nodig om overtollige hernieuwbare energie van wind en zon op te slaan en te gebruiken in wind- en zonarmere periodes. Er zijn mensen die elektrische auto’s als middel zien tegen de klimaatverandering. Daarvoor zouden gigantisch veel accu’s (en energieopwekking) voor nodig zijn. In Nederland alleen al zouden er vier volwassen ouderwetse centrales van zo’n 900 MW nodig zijn om alle auto’s die nu in Nederland rondrijden van energie te voorzien. Dat lijkt me (=as) pure energie- en lithiumverspilling.

350 000 ton

De wereldwijde vraag naar lithium was in 2020 350 000 ton, maar verwacht wordt dat die in 2030 zal zijn gestegen naar het zesvoudige. Zimbabwe zou goed kunnen zijn voor 20% van de lithiumvraag.

De ban is ook een teken dat Afrika niet alleen maar leverancier van grondstoffen wil zijn, zowel natuurlijke als mierale, maar daar ook meerwaarde aan wil toevoegen en in navolging van de olieproducerende landen de hand ‘aan de kraan’ willen houden. Schaars goed wordt duur goed.
De strijd over lithium is begonnen. Zo komen er in Europa steeds meer bewoners die zich keren tegen de opening van lithiummijnen. Uiteraard gebeurt dat niet alleen in de EU. Zo lijkt het er op dat we van de ene grondstofcrisis (fossiele brandstoffen) in de volgende grondstofcrisis (benodigd voor ‘groene’ opwekking) rollen.

Bron: tfiglobalnews.com

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *