De lange weg naar klimaatgerechtigheid

KlimaatbeloftenVolgens SciDevNet, een organisatie die zich inzet voor rechtvaardige verdeling in de wereld, is de klimaattop dit jaar in Glasgow een van de belangrijkste bijeenkomsten in de geschiedenis geweest. Toch hebben landen die gevoelig zijn voor de gevolgen van de klimaatverandering het gevoel dat ze door de rijke landen in steek zijn gelaten, stelt SciDevNet, maar die landen zullen het er niet bij laten zitten. Ze eisen klimaatgerechtigheid, dat wil zeggen dat de landen schuldig aan die verandering er ook het meest aan moeten doen en uitgeven om die te bestrijden. De weg daarheen lijkt nog lang.
Die weg, zo vertelt de organisatie in een persbericht, wordt geblokkeerd door ontkenning van wetenschap en mensenrechten. Ook richten landen en de oliesector voortdurend barricades op die weg op en niet te vergeten de burgers in de rijke landen die hun goede (lees: overdadige) leven niet prijs willen geven (alsof het daar om gaat).
Tussen nu en 2030 zullen de armere landen de tol betalen van de gevolgen van de nog steeds voortgaande aardopwarming. Volgens bedreigde eilandnaties is de 1,1°C opwarming die nu al is bereikt al ‘goed’ voor ontwrichtende effecten. 2°C opwarming zou het ‘doodvonnis’ voor hun gemeenschappen zijn.

Het SciDevNet heeft in een artikel de cijfers op een rijtje gezet. Daarin staat onder meer ook een analyse van de nationale klimaatbeloften, waaruit blijkt dat de temperaturen zullen blijven stijgen, zelfs als die beloftes worden nagekomen. De organisatie schetst ook wat er zou moeten gebeuren om de rijke landen te overtuigen de armere landen financieel bij te staan in de klimaatstrijd.

Landbouw

Terwijl de broeikasgasuitstoot van de landbouw grotendeels uit beeld is in de klimaatstrategieën, zetten vrouwelijke boeren in Nigeria hun schouders onder de verwezenlijking met een klimaatvriendelijke landbouw. Ook zou meer gebruik gemaakt moeten worden van de kennis van de oorspronkelijke bevolking van onder meer in Zuid-Amerika.

Dat zijn allemaal mooie, vrome wensen, maar of de rijke landen daardoor geïnspireerd (laat staan geïmponeerd) raken valt te betwijfelen. We hoeven alleen maar te kijken naar de beschikbaarheid van coronavaccins. De rijke landen hebben wereldwijd gezorgd om er als eerste bij te zijn. De armere landen hadden/hebben het nakijken.

Bron: Alpha Galileo

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *