Als het om de uitstoot van broeikasgassen gaat dan moeten we ons verlaten op de opgaven van de landen en die zijn niet altijd even betrouwbaar. Onderzoekers stellen nu een methode ontwikkeld te hebben om mede op basis van satellietwaarnemingen de CO₂-uitstoot per land te berekenen.

Het is natuurlijk wezenlijk om je op betrouwbare cijfers te kunnen baseren. De onderzoekers, zo’n zestigtal wetenschappers deden mee aan dit onderzoek, baseerden zich op meetgegevens van de OCO-2-satelliet van de NASA die sedert 2014 vanuit de ruimte de kooldioxideconcentraties in de aardatmosfeer meet en van grondmeetstations. Ze zouden met die gegevens de CO₂-uitstoot van zo’n honderd landen hebben berekend. “Die cijfers helpen overheden de resultaten van hun klimaatmaatregelen bij te houden”, zegt Karen St.Germain van de NASA, directeur aardwetenschap bij de NASA.

Tot nu is die uitstoot gebaseerd op schattingen van de emissies van de diverse sectoren in (en door) de landen. Dat is een niet erg betrouwbare methode, maar laat ook veel ruimte voor gesjoemel. Zo hebben de onderzoekers cijfers berekend van vijftig landen die de laatste tien jaar geen cijfers bekend hebben gemaakt.
Die nationale emissieschattingen zijn ontworpen om het effect te meten van beleidsmaatregelen op de uitstoot. De nieuwe methode gaat verder dan dat. Die houdt alle veranderingen in de CO₂-voetafdruk bij, inclusief natuurlijke processen.

Koolstofcyclus

De nieuwe methode meet niet alleen de kooldioxideuitstoot maar brengt de hele koolstofcyclus in kaart. Die zou ook de koolstofhoeveelheid berekenen die is opgeslagen in de ecosystemen zoals begroeiing en bodem. Die zou ook de uitstoot berekenen die het gevolg is van ontbossing. Ontbossing heeft een onevenredig groot aandeel in de kooldioxideuitstoot van landen op het Zuidelijk Halfrond. In andere delen van de wereld leidt herbebossing tot een lagere kooldioxideconcentratie in de atmosfeer.

Dit artikel gaat over het belangrijkste broeikasgas: CO₂. Vorig jaar is er een soortgelijk verhaal verschenen over de uitstoot van methaan (CH₄) waarbij gebruik is gemaakt van metingen van GOSAT. Ook lachgas (N_sub2O) is een belangrijk broeikasgas. Het zou natuurlijk handiger zijn het hele pakket in een keer op een onafhankelijke manier bij te houden, zodat we niet langer afhankelijk zijn van de opgave van de afzonderlijke landen, met, laten we het vriendelijk zeggen, alle onzekerheden van dien.

Bron: Futura-Sciences