De Amerikaanse ecooom William Nordhaus:…idiot savant, volgens klimaatdeskundigen (afb: WikiMedia Commons)
Het is me even ontgaan, aangezien economie niet tot mijn interesseterrein behoort (want geen wetenschap), maar William Nordhaus blijkt een econoom te zijn van inmiddels 82 die in 2018 de, wat genoemd wordt, Nobelprijs voor economie (eigenlijk Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie) heeft gewonnen voor zijn pogingen de kosten van de klimaatverandering te berekenen. Het schijnt dat het VN-klimaatforum zijn ideeën heeft omarmd, maar ook de federale milieuorganisatie in de VS EPA en universiteiten over de hele wereld die klimaateconomie op hun menu hebben staan. Volgens Nordhaus is er weinig aan de hand als het klimaat zelfs tot 4°C boven het voorindustrieel peil opwarmt, maar klimaatdeskundigen houden Nordhaus en zijn volgers voor idioten en the Intercept maakt, geholpen door die critici, gehakt van de denkbeelden van de ‘Nobelprijs’winnaar.
Het VN-klimaatforum zou beoordelingsmodellen gebruiken die gebaseerd zijn op de aannames van Nordhaus. Volgens de inmiddels 82-jarige zou de aardopwarming slechts weinig effect hebben op het brutowereldproduct. Veel overheden die de wereld beschouwen door een sterk door een, wat ze onder economie verstaan, gekleurde bril, zullen daardoor nog minder neiging hebben zich in te spannen de aardopwarming te temmen.
Volgens de modellen van Nordhaus zou de wereldeconomie ergens tussen een opwarming van 2,7°C en 3,5°C zijn ‘optimale’ aanpassing bereiken (wat dat ook moge betekenen. Die opwarming zou goed draagbaar zijn tegen niet al te hoge kosten en met een minimale consumindering in de rijke landen, denkt Nordhaus. Onderwijl blijft de wereld broeikasgassen verspreiden.
Joseph Stiglitz, voormalig hoofdeconoom van de Wereldbank en tegenwoordig hoogleraar aan de Columbia-universiteit in New York vindt die bewering grote onzin. Een opwarming van 3,5°C zou volgens veel deskundigen leiden tot een wereldwijde chaos en een massaal sterven van mensen in de armste en kwetsbaarste landen.
Samen met twee collega’s schreef hij een artikel waarin de auteurs stellen dat de geïntegreerde beoordelingsmodellen van Nordhaus ongeschikt zijn om “de grote onzekerheid en het extreme risico (van de klimaatverandering; as) te bepalen”. Die zouden “ernstig tekortschieten in het schatten van “het verlies aan levens en levensonderhoud op een enorme schaal en van de fundamentele verandering en vernietiging van onze natuurlijke omgeving”. Of wat extremer uitgedrukt: Nordhaus heeft geen idee waarover hij het heeft.
Decimering wereldbevolking
Klimaatonderzoekers als Yangyang Xu en Veerabhadran Ramanathan noemden in een veel aangehaald artikel uit 2017 een opwarming van 1,5°C ‘gevaarlijk’ en van 3°C ‘rampzalig’. Boven de 5°C zou de situatie meer dan ‘rampzalig’ worden met een grote kans op het uitsterven van veel levensvormen inclusief die van de mens.
In dit blog heb ik(=as) het al verschillende malen over klimaatklantelpunten gehad, die voor een deel al zouden zijn overschreden. Als die gepasseerd zijn dan is het uiterst moeilijk het klimaat weer ‘in het gareel’ te krijgen en Nordhaus schijnt weinig oog te hebben voor het verminderen van de broeikasgasuitstoot die de opwarming verder aanzwengelt.
Volgens het Climate Endgamereport zou er voldoende bewijs zijn dat zelfs maar een kleine opwarming voor katastrofale gevolgen kan zorgen. Een opwarming van 3°C tot 4°C zou het bewoonbare en belandbouwbare deel van de wereld zo sterk kunnen reduceren en de ecosystemen zozeer aantasten dat binnen 80 jaar of minder miljarden mensen zouden sterven, schrijven Luke Kemp van de universiteit van Cambridge en collega’s in een analyse als die kantelpunten alle elf worden gepasseerd.
Onderzoekers als Johan Rockström denken dat bij een opwarming van 4°C op de aarde nog maar plaats is voor hooguit eentiende van het aantal mensen dat nu op deze wereld woont (achtmiljard). Nordhaus ziet zelfs geen problemen bij een opwarming van 6°C. Nordhaus vindt nog steeds dat er niks mis is met zijn modellen.
Missers
De modellen van de gelauwerde econoom zouden gebaseerd zijn op verschillende foute aannames. Zo zou in de modellen van Nordhaus geen plaats zijn voor ecosysteem of milieu. Nordhaus ziet de economie als een soort perpetuum mobile, zelfvernieuwend in een lege ruimte, maar de immer groeiende economie leeft in een niet groeiende omgeving. De economie hangt af van eindige grondstofvoorraden in een biosfeer die begrensd is.
Begin 1991 concludeerde een VS-commissie voor hoger economisch onderwijs dat het universitaire systeem in Amerika te veel geleerde idioten opleidt die vaardig zijn in technieken maar geen weet hebben van de werkelijk economische thema’s.
Nordhaus kijkt bij de kosten van opwarming louter naar de winst (of verlies) van het brutowereldproduct. Hij heeft geen oog voor de (on)leefbaarheid voor mensen van steeds grotere delen van de wereld. Hij gaat uit van geleidelijke veranderingen, hetgeen niet erg waarschijnlijk is en gaat ervan uit dar 87% van het brutowereldproduct tot stand komt in ‘nauwkeurig beheerste omgevingen’ waar klimaatverandering geen invloed heeft. Dan heeft hij het ook over mijnbouw, vervoer, fabricage overheidsdiensten enzovoort.
Landbouw hoort daar niet toe, maar aangezien die maar een klein deel van het brutowereldproduct (3%) uitmaakt, hebben nare gevolgen voor de landbouw geen groot effect op het brutowereldproduct. Dat mensen niet zonder eten kunnen wordt dan maar even over het hoofd gezien.
“Dat toont maar weer eens aan dat er weinig naar kwaliteit gekeken wordt bij de uitverkiezing van die prijs”, zegt Steve Keen van het UCL in Londen. Hij is al jaren kritisch op de modellen die het VN-klimaatforum gebruikt die zijn afgeleid van de methodologie van Nordhaus. “Als het over het klimaat gaat is de man een idioot, een geleerde idioot, maar in wezen een idioot.”
Bron: the Intercept