Onderzoekers hebben voor het eerst minutieus vastgesteld hoeveel drink- en regenwater er wereldwijd beschikbaar is en hoe schoon dat is. Volgens hen zou kwart van alle regio’s in de wereld permanent een tekort aan ten minste één van deze punten hebben. Meer dan de helft van alle mensen wordt getroffen door dit watertekort. Afhankelijk van de seizoenen zullen nog veel meer regio’s en mensen door watertekort worden getroffen.
Drinkwater is een kostbare en essentiële hulpbron voor het voortbestaan van leven op aarde, dus, uiteraard ook dat van de mens. Mensen hebben water nodig om te drinken, zich te wassen, zijnhaar uitwerpselen door te spoelen, te koken, voor onze voedselproductie, voor de industrie (en dan ben ik=as er vast nog wel wat vergeten).
Ons drinkwater komt van meren en rivieren maar ook van grondwater dat naar de oppervlakte wordt gepompt. Rijke westerlingen zijn gewend dat er water uit de kraan komt, maar dat wordt door het overdadig gebruik en de ‘fratsen’ van de aardopwarming steeds minder zeker. Waterleidingbedrijven in, onder veel meer, Nederland hebben al gewaarschuwd dat de watervoorziening wel eens tegen haar grenzen kan aanlopen.

In veel gevallen moet het water eerst worden gezuiverd. Dat is niet gratis en duurder naarmate het water vuiler is. Niet alle verontreinigende stoffen kunnen volledig worden verwijderd en niet alle delen van de wereld beschikken over de benodigde zuiveringstechnologie. Als de bronnen te vervuild raken, is er daardoor minder zoet water beschikbaar.
Dat kostbare water wordt niet alleen gebruikt om te koken en te drinken maar ook om uitwerpselen door te spoelen en om droge grond te besproeien voor landbouwdoeleinden tijdens droogtes. Daardoor neemt de hoeveelheid drinkwater voor mens en dier verder af.

Onderzoekers onder leiding van Wenfeng Liu van de Chinese Landbouwuniversiteit in Peking hebben nu onderzocht hoe de situatie in de wereld ervoor staat. Hiervoor evalueerden ze de hoeveelheid water die beschikbaar is op aarde – verdeeld in ‘blauw’ oppervlaktewater en grondwater, evenals ‘groen’ regenwater in de vorm van bodemvocht. Ze bepaalden ook hoe de waterkwaliteit zich ontwikkelde tussen 2010 en 2019, afhankelijk van de jaarlijkse vraag en beschikbaarheid van zoet water.
Hun analyse toonde aan dat 22% tot 26% van het wereldwijde landoppervlak het hele jaar door te maken had met waterschaarste in ten minste één van de drie onderzochte dimensies: blauw, groen of niet-verontreinigd water. Daarbij ging het om 58% tot 64% van de wereldbevolking.

80%

Maart is een slechte maand voor de drinkwatervoorziening. Gedurende ten minste één maand tussen februari en mei kampt maar liefst 80% van de bevolking tijdelijk met een tekort aan zoet water, voornamelijk in Azië, zo ontdekten de onderzoekers. In het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten ligt de kritieke periode tussen juli en september.

Volgens de analyses is regenwater het meest voorkomende tekort en dus groen water voor de landbouw. ​​”Centraal-Azië en grote delen van Europa daarentegen worden voornamelijk getroffen door een tekort aan blauw water, vooral tussen juni en oktober”, schrijven de onderzoekers. Daar is er een specifiek tekort aan drinkwater van rivieren en meren of grondwater voor huishoudens en de industrie.

In sommige gebieden, zoals de Centrale Vallei in Californië en het Middellandse Zeegebied, is zowel groen als blauw water schaars. In de Noord-Chinese vlakten daarentegen is er voldoende groen regenwater voor de landbouw, maar te weinig blauw drinkwater, waarvan de kwaliteit ook nog eens te wensen overlaat. In sommige gebieden worden mensen gelijktijdig getroffen door waterschaarste in alle drie de dimensies, in totaal ongeveer 0,53 miljard mensen, voornamelijk in India, China en Pakistan.
Deze gegevens tonen aan dat wereldwijd meer mensen getroffen worden door waterschaarste dan eerdere studies aangaven. Deze studies keken alleen naar de blauwe oppervlakte- en grondwatervoorraden, maar niet naar regenwater in de bodem.
Omdat dit groene water en de waterkwaliteit echter ook een rol spelen, moeten deze factoren ook in aanmerking worden genomen bij het bepalen van de totale beschikbare hoeveelheid zoet water, stellen de onderzoekers.

Maatregelen

Met deze kennis zou het waterbeheer nu in verschillende delen van de wereld kunnen worden verbeterd door verschillende maatregelen door te voeren, afhankelijk van de behoeften. “In regio’s met bijvoorbeeld alleen een tekort aan blauw water zou de nadruk moeten liggen op het verbeteren van de efficiëntie van het watergebruik in de private en industriële sector om de vraag naar beperkte blauwe waterbronnen te verminderen”, stellen Liu c.s.

Regio’s met voldoende water, maar met een slechte waterkwaliteit, zouden hun blauwe en groene water naar kunstmatige draslanden kunnen leiden en zo natuurlijke waterzuivering kunnen bereiken met behulp van vegetatie en micro-organismen, zoals in Nederland gebeurt in duingebieden. Gebieden met onvoldoende regenval maar voldoende blauw water zouden op hun beurt meer gerichte bodemirrigatie kunnen toepassen, stellen de onderzoekers.
Andere opties zijn onder meer het telen van minder waterintensieve gewassen en het zuiveren van afvalwater en regenwater. Afhankelijk van de regionale situatie zouden landen deze maatregelen verstandig moeten combineren om hun watertekorten aan te pakken.

Bron: scinexx.de