Fosforcyclus (afb: WikiMedia Commons)
Uit onderzoek onder aanvoering van Yuanhe Yang van het botanisch instituut van de Chinese academie van wetenschappen in het hooggebergte in Tibet zou zijn gebleken dat de dooi van de ‘eeuwigbevroren’ bodem (permafrost) de fosforcyclus versnelt. Dat compenseert enigszins voor de broeikasgassen die vrijkomen tijdens de dooi van de ‘eeuwigbevroren’ bodem, stellen de onderzoekers (hoeveel vertelt het persbericht niet en het artikel is niet vrij toegankelijk; as).
Abrupte dooi van de permafrost zou de fosforcyclus in de bodem versnellen, met mogelijke gevolgen voor de primaire productiviteit van planten en de koolstofvastlegging in (voormalige?) permafrostecosystemen. De onderzoekers keken of en hoe abrupte dooi van de permafrost de fosforomzettingsprocessen in de bodem en de fosforopname door planten beïnvloedt. Ze zagen dat daardoor de fosforcyclus in de bodem versnelt.
Door grootschalige bemonstering van een permafrosttransect op het Tibetaanse Plateau, gecombineerd met 31P-kernmagnetische resonantiespectroscopie, 33P-markering en genoomuitlezing, ontdekten de onderzoekers dat de fosformobilisatiesnelheid in de bodem en de fosforopname door planten toenemen na het instorten van de permafrost.
Verdere analyse koppelde de toename van de bruto fosformobilisatiesnelheid aan een grotere activiteit van functionele genen die betrokken zijn bij de fosforcyclus. Bovendien gaat een verhoogde fosforopname door planten gepaard met veranderingen in de wortelmorfologie, een verhoogde worteluitscheiding en een verminderde microbiële concurrentie met planten na het instorten van de permafrost.
Koolstofbommen
Hoewel over het algemeen wordt aangenomen dat dooi van permafrost de bevroren koolstofreservoirs van ‘eeuwigbevroren’ bodem in potentiële ‘koolstofbommen’ verandert, toont deze studie aan dat hetzelfde proces ook de fosforcyclus van het ecosysteem versnelt, waardoor de primaire productiviteit en koolstofvastlegging van het ecosysteem worden verbeterd.
Deze bevindingen zouden diepere inzichten bieden voor het nauwkeurig voorspellen van het lot van permafrostkoolstof en voor het ontwikkelen van strategieën om de gevolgen ervan te beperken.
Bron: phys.org