Klimaatmaatregelen kunnen invloed hebben op voedselvoorziening en -veiligheid (afb: IIASA)
De strijd tegen de klimaat-verandering lijkt eenzijdig gericht te zijn op de vermindering van de broeikasgas-uitstoot, terwijl de werkelijke oorzaak, een mateloze overconsumptie in het rijke deel van de wereld, onder het tapijt wordt geschoven. Nu hebben wetenschappers aannemelijk gemaakt dat het doel om de broeikasgasuitstoot in 2050 naar nul terug te brengen wel eens negatief kan uitpakken voor de voedselveiligheid en -voorziening.
Let wel, het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen is uiteraard wel degelijk belangrijk, aangezien die zorgen voor opwarming van de aarde met een aantal graden met alle negatieve effecten die daaraan vastzitten. Sommige delen van de wereld dreigen zelfs onbewoonbaar te worden als de aardopwarming hoger uitvalt dan we hopen (te bereiken). Die klimaatdoelstelling zou echter wel eens negatieve effecten kunnen hebben op de voedselvoorziening en -veiligheid, becijferden de onderzoekers.
De klimaatmaatregelen zouden kunnen leiden tot verhoging van de voedselprijzen. Dat zou dan niet alleen komen door de vermindering op het gebruik van N2O (lachgas) en CH4 (aardgas, methaan), twee krachtige broeikasgassen, maar ook door de groeiende concurrentie van voedingsgewassen met energiegewassen. De huidige praktijken om bossen te rooien voor landbouwgrond zouden dan niet langer meer toegestaan zijn, aangezien die ons van de overmaat aan kooldioxide in de atmosfeer kunnen afhelpen.
Sociaal-economische rekenmodellen, die rekening houden met bevolkingsgroei en de verbetering van het leefniveau, komen op zo’n 420 miljoen mensen die in 2050 honger riskeren. Als in diezelfde rekenmodellen de maatregelen worden meegenomen om de broeikasgasuitstoot te verminderen, dan zouden die leiden tot een verhoging van de voedselprijzen tot 27%, waardoor nog eens 120 miljoen mensen zouden worden bedreigd door hongersnood.
60% van die prijsverhoging zou komen op het conto van de grootschalige herbebossing, zo stellen de onderzoekers en 33% op het verminderde verbruik van CH4 en N2O. Het extra risico voor de bevolking door klimaatmaatregelen zou voor de helft het gevolg zijn van herbebossing, eenderde door de prijsverhoging van de voedselproductie en 14% door de uitbreiding van de teelt van energiegewassen.
Voedselveiligheid
“Traditioneel wordt de uitbreiding van bioenergie (telen van energiegewassen; as) gezien als probleem van de voedselvoorziening”, stelt Stefan Frank van het IIASA in Wenen in een persbericht, “maar andere factoren blijken belangrijker te zijn.” Dat in zeker zo in bepaalde landen. In Afrika iets meer dan elders blijkt herbebossing de belangrijkste factor.
De onderzoekers waarschuwen dat we voorzichtig moeten zijn met het trekken van conclusies. Zo gaan die uit van een wereldwijd uniforme koolstofbelasting en die belasting zal invloed hebben op de waarde van de bossen, de productiekosten voor voedsel. De onderzoekers willen alleen maar aangeven dat het terugdringen van de broeikasgasuitstoot allesbehalve simpel is.
Bron: Futura-Sciences