De kans dat de (in Parijs in 2015) gewenste bovengrens van 1,5°C in de komende vijf jaar zal worden overschreden is volgens de meteorologische organisatie WMO  van de VN bijna 50%. In 2015 werd die mogelijkheid nog vrijwel geheel uitgesloten.
Nu ligt de gemiddelde wereldtemperatuur zo’n 1,2°C boven het voorindustriële tijdperk halverwege in de eervorige eeuw. Tot nu toe is 2016 het warmste jaar geweest, maar volgens de WMO kan dat snel veranderen. De kans is aanzienlijk dat ergens tussen 2022 en 2026 de 1,5°C-grens overschreden wordt.
In 2015, in het jaar dat het klimaatakkoord werd getekend, werd die kans vrijwel uitgesloten, maar inmiddels is het 2022 geworden zonder dat de wereld zich erg druk heeft gemaakt over de naderende klimaatontwrichting, gegeven de terugkeer naar ‘normaal’ in vele landen na twee jaar coronabesognes (we hadden wel wat anders aan het hoofd). Die wensgrens lijkt steeds verder uit zicht te raken.

Overigens stelt de WMO ook dat daarmee de bovengrens niet helemaal uit beeld verdwijnt. Een gemiddelde wereldtemperatuur boven die grens in een van de komende vijf jaren betekent nog niet meteen dat daarmee de kans verkeken is, maar het ziet er wel naar uit dat die kans met de dag kleiner wordt zolang passiviteit op het terrein van klimaatmaatregelen een wereldwijde ziekte (blindheid?) lijkt te zijn. We blijken steeds andere belangrijkere zaken te hebben. Nu weer de oorlog in Oekraïne en onze zorgen om die fossiele brandstoffen die we (= het westen) uit agressor Rusland haalden te vervangen door andere minder ‘agressieve’ bronnen. Je zou verwachten dat extra wordt ingezet op energiebesparing en duurzame energie, maar dat gebeurt maar mondjesmaat.

Bron: der Spiegel