Toen dik vijftig jaar geleden “Grenzen aan de groei” van de Club van Rome verscheen werd daar door nogal wat industriëlen en politici smalend over gedaan, maar volgens Hansson zijn voorspellingen in dat rapport over grondstoffenkrapte, voedseltekorten, milieuproblemen, tanende industriële productie en de daarin gebruikte modellen opmerkelijk adequaat.
Hansson hekelt het volstrekt ongefundeerde vertrouwen van veel mensen in technologische oplossingen zoals het afvangen en ‘opbergen’ van broeikasgassen. Daar schaart hij ook de teneur in diverse landen onder om kernenergie te zien als een ‘groene’ energievorm. Die technische ‘oplossingen’ kunnen nog niet een fractie van de broeikasgassen ‘onschadelijk’ maken die de mensheid jaarlijks de ruimte in sturen. Over kernenergie zegt hij dat we het recht niet hebben onze nageslacht op te zadelen met een groot afvalprobleem om het streven naar groei nog enkele jaren te kunnen voortzetten.
De aarde stelt ons grenzen die de mensheid, of althans het rijke deel daarvan, al tientallen jaren overschrijdt. Het vorig jaar viel de werelduitputtingsdag op 2 augustus. De rest van het jaar leeft de mensheid op krediet of, zoals Hansson zegt, stelen we van de komende generaties.
Ontkoppeling door, onder meer, efficiënter energie- en grondstofverbruik zoals sommige economen propageren is volgens Hansson grote onzin. De aarde stelt, zoals gezegd, keiharde grenzen en die ontloop je niet door ‘ontkoppeling’.
2035
We moeten af van fossiele brandstoffen in 2035, maar volgens het internationale energieagentschap (IEA) komt 80% van de energie die we gebruiken nog steeds van het verbranden van fossiel. Ondertussen wijst niets er op dat dat doel van 0% in 2035 gehaald zal worden en oliemaatschappijen doen wereldwijd alsof ze alle tijd hebben om hun schadelijke activiteiten af te bouwen.
Er is maar een optie om de huidige ontwikkelingen ten goede te keren (vooral voor de mens en ander aards leven, de aarde zal het worst wezen; as) en dat is om die aardse grenzen te respecteren op straffe van uitsterving.
Overheden en bedrijven in rijke landen zullen hun productie en verbruik moeten verlagen tot onder de grens van wat duurzaam is voor het systeem aarde, schrijft Hansson. Ik (=as) neem aan dat dat bedoeld is voor mensen in de minder rijke delen van de wereld ruimte te geven te groeien naar een menswaardig en duurzaam leven. We zullen gestuurd moeten krimpen om een katastrofe te vermijden, aldus de Zweedse natuurkundige, waarvan acte.
Bron: phys.org