Allerwegen roepen politici en media dat de strijd tegen de klimaatverandering wordt gestreden op het front van de energieopwekking, maar dat is, zeker volgens veel klimaatactivisten en -wetenschappers, een volstrekt scheve voorstelling van probleem en oplossing. Fossiele brandstoffen vervangen door hernieuwbare energie en die energie vervolgens verspillen aan nieuwe elektrische fornuizen en voertuigen zou, denken politici en veel media, de oplossing zijn, maar met groene energie alleen zal we de verandering nooit een halt kunnen toeroepen. Er zullen ook andere zaken radicaal moeten veranderen onder, veel, meer de manier waarop we de ‘economie’ inrichten en consuminderen in de rijke landen, stelt the Intercept naar aanleiding van klimaatacties begin november op Schiphol..

Klimaatactivisten hebben zich niet geliefd gemaakt bij kunstliefhebbers en autobezitters en hebben hun actieradius nog wat verder verbreed naar de luchtvaart. Daarbij wijzen ze ook op het kwalijke klimaatgedrag van de superrijken. Die superrijken zijn verantwoordelijk voor een onevenredig groot deel van klimaatverstorende acties en broeikasgassen.
De 10% rijksten van de wereld zijn verantwoordelijk voor de helft van de broeikasgasuitstoot, maar de VS, ook onder Joe Biden, willen geen belasting op de uitstoot van broeikasgassen, zoals in de EU al gangbaar is. Dat land denkt de klimaatcrisis te kunnen afkopen met honderden miljarden.

In de jaren ’50 vlogen er weinig Amerikanen en nog minder Europeanen. Cees Nooteboom ging met een hele reeks Nederlandse coryfeeën ging begin jaren ’60 met de boot naar de VS, maar die heeft zijn schade later wel ingehaald als veelvlieger.
Nu vliegt de helft van de Amerikanen minstens een keer per jaar (gemiddeld zes keer). Ook in Europa is vliegen normaal geworden en spotgoedkoop.
Ook het privévliegtuig heeft een snelle groei doorgemaakt. Privévliegtuigen zouden veertien maal vervuilender per reizigerkilometer zijn voor het klimaat dan lijnvliegtuigen en vijftig maal meer dan hogesnelheidstreinen.
In Nederland is 8% van de bevolking verantwoordelijk van 40% van het aantal vluchten. Wereldwijd is de verhouding nog schever: 1% is verantwoordelijk voor de helft van de klimaatvervuiling van de luchtvaart, oftewel hoe ongelijk is de verantwoordelijkheid voor de broeikasgasuitstoot verdeeld.

Rigoureuzer

Al eerder is, tevergeefs, met acties geprobeerd de luchtvaart een halt toe te roepen met acties als die van Milieudefensie tegen de uitbreiding van Schiphol, die tegen de uitbreiding van de luchthaven bij Frankfurt en ook elders op de wereld. Grootste klacht was toen niet de broeikasgasuitstoot maar de geluidshinder.
Er zijn klimaatactivisten die een rigoureuzere aanpak voorstaan. “Ze hadden op Schiphol vliegtuigen moeten vernielen en ook vliegtuigfabrieken”, zegt Stephen McRae die net een straf van zes jaar heeft uitgediend voor ‘industriële sabotage’. Het vliegverkeer in Schiphol schijnt nauwelijks last te hebben gehad van de klimaatactie (wel de rechtelijke de rechtelijke macht).

The Interceptredacteur vindt dat daarmee de actie op Schiphol echter niet onbetekenend is geweest. Geweldloze acties zijn goed voor de moraal (van klimaatactivisten). In Duitsland speculeren ze al over het ontstaan van een gewelddadiger groene RAF, de vooral in de jaren ’80 gewelddadige beweging.

Een paar dagen na de Schipholactie waren klimaatactivisten present op vliegvelden in de VS en een twaalftal andere landen.
De scribent in The Intercept verbaast zich over de organisatie van de klimaatacties. Er waren niet alleen mensen op de banen van Schiphol, maar ook mensen die de gearresteerden ondersteunden en zelfs die voor het eten en drinken zorgden.

Bron: the Intercept