Insecten zijn onontbeerlijk voor de landbouw (om maar wat te noemen) (afb: Anastasiya Sultanova/KIT)
De door mensen veroorzaakte klimaatverandering en de snelle achteruitgang zijn niet los van elkaar te zien, stellen onderzoeksters rond Almut Arneth van het KIT in Garmisch-Partenkirchen (D). “Beide systemen zijn verweven. Gezonde soorten- en functierijke ecosystemen dragen veel bij aan de inperking van de klimaatverandering.” Arneth en collega’s analyseerden onderzoek naar de verbanden tussen deze twee door mensen veroorzaakte verschijnselen en komen met, weinig opmerkelijke, aanbevelingen.
Uit hun onderzoek blijkt dat de mens zo’n driekwart van het landoppervlak en tweederde van de zeeën en oceanen sterk heeft veranderd. Door verstoring van de leefgebieden en door roofbouw worden meer soorten met uitsterven bedreigd dan ooit eerder. Door de aardopwarming en de verstoring van de natuurlijke leefgebieden wordt ook de opslagcapaciteit van koolstof door organismen, bodem en sedimenten verminderd. Dat leidt weer tot versnelling van de opwarming.
Organismen gedijen binnen bepaalde grenzen van, onder meer, de temperatuur. Als die overschreden worden verkassen die organismen naar koelere streken of verdwijnen helemaal.
Aanbevelingen
De onderzoeksters hebben ook een lijstje van aanbevelingen gemaakt om zowel de klimaatcrisis als de achteruithollende biodiversiteit een halt toe te roep. “Helemaal bovenaan staat natuurlijk het terugdringen van de broeikasgasuitstoot om de opwarming onder de 1,5°C te houden”, zegt medeonderzoeker Hans-Otto Pörtner. Daarnaast zou ten minste 30% van de wereld (land en water) beschermd natuurgebied moeten worden of gerenatureerd. Arneth: “Het in kerst 2022 bereikte akkoord over de bescherming van biodiversiteit, het Kunming/Montréal-protocol, zou net zo’n hoge prioriteit moeten hebben als het klimaatakkoord van Parijs.”
Volgens de onderzoeksters zou al het herverwilderen van 15% van het landoppervlak voldoende zijn om 60% van de dreigende soortenuitsterving te voorkomen. Tegelijkertijd zou dan zo’n 300 miljard ton kooldioxide voor langere tijd worden vastgelegd. Dat is ongeveer 12% van alle sedert het begin van het industriële tijdperk halverwege de negentiende eeuw uitgestoten broeikasgassen.
Die beschermde gebieden zou geen losse eilanden moeten zijn, maar onderdeel van een netwerk. Landbouw en visserij zal duurzaam moeten worden. Echt nieuw is het allemaal niet wat de onderzoeksters voorstellen, dat is misschien het schrijnendste resultaat van dit onderzoek. Het grote manco is het gebrek aan daadkracht. De mens heeft het druk met andere belangrijker geachte zaken.
Bron: https://www.alphagalileo.org/en-gb/Item-Display/ItemId/233144