Alexandre Monnin is filosoof en doceert aan de bedrijfskundeopleiding ESC in Clermont (F). Hij houdt zich ook bezig met de bestrijding van de aardopwarming. Le Monde heeft een vraaggesprek met hem gepubliceerd naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek ‘Politiser le renoncement’ (Het politiseren van het opgeven). Hij pleit voor een oplossing in democratisch overleg. Hoe haalbaar is dat?
Centraal in zijn verhaal staan de democratische en sociale aanpak (geen opgelegde regels) en het gezamenlijk oplossen van het negatieve gemeenschappelijke bezit. Dat zijn de ‘ruïnes’ van een onverantwoordelijke manier van leven in de vorm van afval (ook kernafval), vervuilde grond, afgedankte fabrieken en installaties enz., maar daarnaast ook de nog steeds actieve verwoestende ruïnes zoals 5G, de fossiele industrie, economische doctrines, managersprietpraat en ga zo maar door.
Hij is wars van het idee dat de techniek het wel zal oplossen, zoals maar al te veel mensen denken en vindt ook niet dat we een punt achter onze oude leven moeten zetten. We zullen, vindt hij, gezamenlijk een oplossing moeten vinden om de wereld leefbaar te houden.
Overigens is Monnin ook kritisch op wat de Le Monde politieke ecologiedenkers noemt, waarmee waarschijnlijk de Groenen worden bedoeld. Hun analyses zijn wel juist volgens hem, maar hij ziet niets in het loslaten van technische verworvenheden. “Ecologie kan niet worden gezien als een terugkeer naar de natuur of naar een vroeger tijdperk.” Hij vindt dat we bij de oplossingen de gehechtheden en afhankelijkheden van de mensen mee moeten nemen. Of dat uiteindelijk tot oplossingen leidt is dan wel de vraag. Mensen zijn erg gehecht aan hun auto, hun videodiensten en vakanties. Hoe plooien we dat op weg naar een leefbare wereld, waarbij we rekening houden met de grenzen van de aarde?
Bron: Le Monde