In de Andes zou zich meer dan de helft van de wereldlithiumvoorraden bevinden (afb: Yale)

Al jaren roepen we (=hopen we) dat elektrische auto’s goed zijn in de overgang naar een duurzame samenleving. Dat is natuurlijke grote onzin, want auto’s zijn allesbehalve duurzaam, verspillen een hoop energie en grondstoffen. Allerwegen wordt hard gevochten om grondstoffen om de toekomst ‘duurzaam’ te maken. Voor elektrische auto’s is lithium welhaast een bestaansvoorwaarde, aangezien lithiumionbatterijen de leidende technologie vormen om de e-auto’s vooruit te krijgen. Daar lijdt de natuur in de Andes, een belangrijke bron voor lithium, ernstig onder, zo blijkt uit recent onderzoek.

Een belangrijke lithiumbron wordt gevormd de Andes waar lithium voorkomt in onder meer meren. Winning van lithium uit het water heeft ernstige gevolgen voor natuur, biodiversiteit en plaatselijke bevolking. Lithium wordt aan het (opgepomte) water onttrokken door verdamping. Voor elke ton lithium moet zo’n 1,8 miljoen liter water worden verdampt.
Het vreemde idee dat de overgang van de fossiele auto op de elektrische auto goed is voor het klimaat komt van van de redenering dat broeikasgassen zorgen voor de aardopwarming en dat het uitbannen van broeikasgassen goed is voor het klimaat. Dat is natuurlijk niet helemaal onzin, maar zo lang stroom nog grotendeels wordt opgewekt met fossiele brandstof is dat dus een totaal verkeerde voorstelling van zaken.
Daarbij komt dat ook elektrische auto’s niet buiten grondstoffen kunnen. Winning van die grondstoffen brengt vaak grote schade aan natuur en leefomstandigheden aan. Het allerbelangrijkste argument om uiterst zuinig met grondstoffen om te springen is dat de voorraden daarvan eindig zijn. Nu al worden er begerige blikken geworpen richting zeebodem, waar allerlei grondstoffen voor het ‘oprapen’ zouden liggen, te koste van wat?

Batterijen

Om lithium uit meren en bodemwater te halen wordt dat opgepompt in de lithiumdriehoek. Voor de verdamping wordt de zon gebruikt om vast lithiumcarbonaat te krijgen of althans deels. Onze telefoons zijn ook voorzien van lithiumionbatterijen, maar een e-auto heeft 20 000 maal meer lithium nodig dan het batterijtje in je mobiel.
Met de stijging van de verkoop van e-auto’s zal die vraag alleen maar verder exploderen. Tussen nu en 2030 zou de vraag naar lithium verviervoudigen tot 2,4 miljoen ton per jaar. Meer dan de helft van de lithiumvoorraden in de wereld zouden zich in het ondergrondse water in de lithiumdriehoek in de Andes bevinden. Daar komt bij dat de mijnbouwbedrijven die het witte goud winnen in de Andes nauwelijks aan beperkingen gebonden zijn.

Het Andesgebied is al vrij droog en het oppompen van grondwater verergert dat probleem alleen maar. Argentijnse milieudeskundigen vrezen dat het Andesgebied door de lithiumwinning volledig zal verwoestijnen. Dat is natuurlijk het einde voor de biodiversiteit en natuur in de Andes, maar ook van de lokale bevolking.
Het Yale-artikel is eens te meer een waarschuwing dat we (=de mens) eens wat zorgvuldiger zullen moeten kijken naar onze ‘oplossingen’. De e-auto is op geen enkele manier een oplossing voor welk probleem dan ook (zegt as).

Bron: Futura-Sciences