De Deense kampioen van de windenergie Ørsted stopt met twee projecten voor windparken (Ocean Wind 1 en 2) in de VS lees ik vanmorgen in de NRC. Als reden geeft de krant op dat Ørsted de financiering niet rondkrijgt. Dat zou onder meer te maken hebben met de heftige concurrentie tussen windmolenbedrijven, die ontaard schijnt te zijn in de (te) snelle ontwikkeling van steeds weer grotere turbines. Een wapenwedloop noemt de krant het.
Aan de andere kant koopt ExxonMobil voor ruim 50 miljard euro Pioneer Natural Resources om de grootste olieboer van de VS te worden om daarmee zijn klimaatschadelijke activiteiten in verhevigde vorm voort te zetten. Hier is maar een conclusie mogelijk: het kapitalisme frustreert de strijd tegen klimaatverandering.
Al eerder heb ik in een opiniestuk betoogd dat kapitalisme de voedingsbodem is waarop de klimaatontwrichting is gegroeid en dat we hard moeten nadenken over een nieuwe inrichting van onze samenleving. Een systeem dat gericht is op winstmaximalisering zoals het kapitalisme verhoudt zich lastig met een duurzame samenleving. Het lijkt dan ook niet moeilijk te voorspellen dat die 1,5°C opwarming maximaal niet gehaald zal worden en dat ook de 2°C opwarming eind deze eeuw ruim zal worden overschreden.

Mensdom

Momenteel hebben we natuurlijk veel aan ons hoofd en kunnen ons we ons moeilijk volledig concentreren op een probleem dat wel eens zou kunnen uitlopen op het einde van het mensdom (met de klemtoon op de tweede lettergreep). Dat voor die aanpak van dat probleem het overheersende kapitalistische model totaal ongeschikt is schijnen nog maar weinig door te hebben. Althans daar wordt weinig over gediscussieerd, terwijl de mensheid, zeker met de opkomst van de sociale media en internet, dol lijkt op discussiëren.
Ik vrees dan ook dat die discussie er niet komt, laat staan de afzwering van het kapitalistische systeem dat inmiddels over vrijwel de hele wereld wordt gehanteerd, ook in het zogenaamde communistische China.

Dat kapitalisme houdt kennelijk ook in dat je niet wilt betalen voor de schade die je hebt aangericht. Niet zo lang geleden gooiden bedrijven hun afval vrolijk in het oppervlaktewater of begroeven het onder de grond. Tegenwoordig weigeren rijke landen te betalen aan landen die weinig tot niks hebben bijgedragen aan de klimaatverandering, maar wel de verliezen en schade die die veroorzaakt moeten dragen. Dat probleem moet op de schop en gauw ook.

arno schrauwers