Lichtvervuiling geeft duidelijk aan waar de meeste energie wordt verspild

Rijke landen gebruiken per hoofd van de bevolking veel te veel energie. Energiebesparing is dan ook een van de belangrijke (misschien wel het belangrijkste) wapens om klimaatontwrichting te voorkomen, maar in Glasgow op de COP26 werd er, gelezen de berichten, niet of nauwelijks over gesproken. We moeten daarmee snel aan de slag gaan en het aardige is dat wij burgers daar een hoop zelf aan kunnen doen.
Energie besparen is een vorm van zuinigheid en aan zuinigheid heeft ons economische systeem een broertje dood. Zuinige mensen besteden weinig en dat is de dood in de pot voor wat wij onder economie verstaan (die gaat eigenlijk alleen maar over dingen waar geld mee gemoeid is). Ons systeem deugt niet en staat recht tegenover het oplossen van het klimaatprobleem.
Volgens onderzoek in mei gedaan in Frankrijk door GreenFlex-AdEME naar verantwoord verbruik zou 93% van de ondervraagden hebben gezegd dat ons economische model deels of geheel op de helling moet. Zo’n tweederde stelt dat verantwoord consumeren inhoudt dat je overbodigheid/overdaad mijdt, maar zeggen en doen zijn (vaak) twee verschillende zaken. In Frankrijk schijnt er in ieder geval volop over te worden gediscussieerd op een platform van EDF Pulse & You en waarschijnlijk ook elders.
Zuinigheid is niet echt een populaire eigenschap. We leven in het rijke deel van de wereld in overvloed, de meeste mensen, althans. Drie keer per jaar met vakantie, liefst per vliegtuig, en een beetje gezin heeft al gauw twee auto’s (want je kunt niet zonder, wat lulkoek is, natuurlijk), we hebben elke een å twee jaar een nieuwe telefoon elke drie,vier jaar een nieuwe computer enzovoort. We hergebruiken nauwelijks en gooien veel weg. Ooit werden Nederlanders gezien als zuinig, maar die tijd ligt al jaren achter ons.
Niet eens lang geleden zijn er wel bewegingen geweest die zuinigheid predikten, zoals in de jaren 70 zo rond het uitkomen van het rapport van de Club van Rome “Grenzen aan de groei” (1972), maar daarvan is weinig blijven hangen.
Zuinigheid gaat over de manier waarop we leven en niet alleen over energie. Dat begrip gaat over wat we aanschaffen en hoe we daarmee omgaan, hoe we leven, ons bewegen, wat we eten, enzovoort.
Al een tijdje wordt er geroepen om de repareerbaarheid van producten en ik heb nog in een recent bericht geschreven dat wat mij betreft Apple de kampioen van de onrepareerbaarheid is. Grappig is dat Apple nu zegt te streven naar repareerbaarheid van zijn producten ook door niet door Apple goedgekeurde ‘instanties’ (zoals jijzelf). Apparaten moeten ook energiezuinig zijn, maar dat helpt niet als je veel apparaten gebruikt die energie nodig hebben.

Dom model

Zuinigheid en consuminderen hebben veel met elkaar te maken. Kranten en regeringen raken nu in een stress als de ‘economie’ (tenminste wat we daar nu onder verstaan) niet groeit. We moeten groeien, maar groei is dodelijk voor het klimaat (dat bij hogere temperaturen uiteindelijk ook de dood is voor de mens) en nog heel wat andere zaken zoals grondstofvoorraden. Krimpen en weg met energie- en grondstoffenverslindende machines als auto’s.

Alles zal door het klimaat- en ecologiefilter moeten willen we als soort nog op deze planeet blijven bestaan. Daarbij staat de huidige opvatting over economie oplossingen hinderlijk in de weg. Dat huidige economische model is een domme constructie. Het doet deugd dat 93% van de Fransen vindt dat dat domme model op de helling moet, maar zal dat ook gebeuren?
In Glasgow ging het niet over zulke fundamentele zaken. Wel over geld, want daar praten we graag over en we geven het gemakkelijk uit. Voor onszelf, uiteraard. Arme landen, die part noch deel hebben gehad aan het veroorzaken van de klimaatcrisis en die de eerste slachtoffers daarvan lijken te worden, kunnen fluiten naar klimaathulp, hooguit hier en daar een beetje (wat ging er ook weer om bij het ‘redden’ van de ‘economie’ van Griekenland?). We zullen het zelf moeten doen.

Bron: Futura-Sciences