Myles Allen (afb: univ. Oxford/Martin Small)
In 2009 schreven wetenschappers een artikel over de netto-nuluitstoot die we in 2050. Het lijkt er op dat steeds meer landen en bedrijven daarbij de natuurlijke koolstofopname in verdisconteren. Ten onrechte.
Nu stellen die ‘netto-nullers’ dat die natuurlijke ontkoling ons niet van de klimaatsores verlost als we niet rap van de fossiele brandstoffen af komen. De mens zal echt zijn kwalijke praktijken moeten staken, vinden de netto-nullers, en niet de natuurlijke ontkoling mogen meetellen. Natuurlijke CO2-opname meenemen om op nominaal netto nul uit te komen stopt de aardopwarming niet, stellen ze.
Netto-nullers zouden nooit bedoeld hebben dat je die natuurlijke opname mee mocht rekenen om netto op nuluitstoot uit te komen. Toch rekenen overheden en bedrijven steeds vaker met die gratis diensten van de natuur om minder te hoeven doen aan het terugdringen van het gebruik van fossiele brandstoffen of aan andere manieren om koolstof op te slaan, stellen de onderzoekers rond Myles Allen van de universiteit van Oxford, de oernetto-nuller. Vertrouwen op die natuurlijke ‘koolstofputten’ stopt de aardopwarming niet, zeggen ze (nog maar eens?). Om misverstanden te voorkomen hebben ze het nu over ‘geologisch netto-nul’.
Natuurlijk spelen die natuurlijke koolstofputten een belangrijke rol in de hele koolstofhuishouding van de aarde een belangrijke rol, al was het maar dat die ervoor zorgen dat de door de mens veroorzaakte aardopwarming nog enigszins wordt afgeremd, maar die gebruiken om aan te tonen dat je je aan de beloofde klimaatinspanningen houdt is volgens de onderzoekers valsspelen.
Geologisch netto-nul
Geologisch netto-nul betekent het in evenwicht brengen van koolstofstromen naar en uit aarde, waarbij één ton CO2 wordt vastgelegd voor geologische opslag voor elke ton die nog wordt veroorzaakt door verbranding van fossiele brandstoffen. We zullen drastisch ons fossiele verbruik moeten verminderen, stellen Allen en de zijnen.
De auteurs benadrukken het belang van het beschermen en onderhouden van natuurlijke koolstofputten, terwijl ze accepteren dat dit het voortdurende gebruik van fossiele brandstoffen niet kan compenseren. Totale historische CO2-emissies bepalen hoeveel een land of bedrijf heeft bijgedragen aan de wereldwijde behoefte aan voortdurende natuurlijke koolstofputten.
Een land als het VK, met grote historische emissies en beperkte natuurlijke koolstofputten, heeft in feite andere landen verplicht om tientallen jaren natuurlijke putten te onderhouden nadat de Britse uitstoot netto-nul bereikt. Daar gaat het niet over in de klimaatonderhandelingen op de COP29.
Allen: “We rekenen er al op dat bossen en oceanen onze eerdere emissies opruimen, waarvan het grootste deel afkomstig was van het verbranden van spullen die we uit de grond hebben gehaald. We kunnen niet verwachten dat ze ook toekomstige emissies compenseren. Halverwege de eeuw zal alle koolstof die nog uit de grond komt, terug moeten naar de permanente opslag. Dat is geologisch netto-nul.”
Medeonderzoeker Glen Peters, van het klimaatcentrum CICERO in Oslo stelt dat het meerekenen van die natuurlijke opnamen een recept is voor een verdere opwarming. “Natuurlijke koolstofputten ruimen momenteel ongeveer de helft van onze jaarlijkse emissies gratis op, maar deze ecosysteemdienst moet gescheiden worden gehouden van de fossiele emissies die klimaatverandering aanjagen. Zaken opnieuw benoemen zal de opwarming van de aarde niet stoppen.”
De Duitse klimaatdeskundige Kirsten Zickfeld verbonden aan de Simon Fraser-universiteit in Brits Columbia in Canada, medeauteur en leider van een ander netto-nul-artikel uit 2009, zegt: “Het is een algemene aanname dat het verwijderen van koolstof uit de atmosfeer om de verbranding van fossiele brandstoffen te compenseren net zo effectief is als het helemaal niet verbranden van fossiele brandstoffen. Dat is het niet.”
“Het compenseren van voortgezet gebruik van fossiele brandstoffen met koolstofverwijdering zal niet effectief zijn als de verwijdering al wordt meegerekend als onderdeel van de natuurlijke koolstofcyclus en als de koolstof niet permanent wordt opgeslagen. Tenzij we de transparantie in de nationale rapportage over broeikasgassen en het stellen van doelstellingen kunnen vergroten, worden compensaties onderdeel van het probleem in plaats van onderdeel van de oplossing.”
Koolstofkredieten
Medeauteur Jo House van de universiteit van Bristol: “Land is beperkt. We zijn ervan afhankelijk voor voedsel, natuur, biodiversiteit, ontspanning, wateropslag, enzovoort. Het kan nu nog niet meer dan een deel van de fossiele emissies compenseren; in de toekomst waarschijnlijk minder met toenemende druk op de biosfeer, zoals bevolkingsgroei, branden en droogte.”
“Het geven van koolstofkredieten voor natuurlijke processen die hoe dan ook plaatsvinden, ondermijnt het vertrouwen in het hele idee van compensatie. We moeten dringend natuurlijke koolstofputten beschermen, maar er zijn wetenschappelijk geloofwaardigere en eerlijkere manieren om dit te doen dan vertrouwen op koolstofcompensatiemarkten.”
Bron: Science Daily