Schattingen lithiumvoorraden door de Amerikaanse geologische dienst (afb: https://www.linkedin.com/pulse/why-we-probably-running-out-lithium-katharina-gerber-ph-d-)
Het is een sprookje dat de elektrische auto goed is voor het klimaat. Het is als het verhaal van de kleren van de keizer. Auto’s verspillen een hoop energie (die vooral fossiel wordt opgewekt) en zijn ‘dodelijk’ voor de (eindige) grondstofvoorraden, om maar een paar gigantische minpunten te noemen. Nu dreigen er lithiumtekorten te ontstaan voor de batterijen en accu’s die nodig zijn om die E-auto’s te bewegen en dat risico wordt natuurlijk steeds groter als we we bedenken dat het aantal E-auto’s nu nog maar een fractie is van het aantal f-auto’s (fossiel aangedreven voertuigen).
Lithium lijkt een onmisbaar ingrediënt om dat klimaatsprookje te kunnen verwezenlijken dus gaan autofabrikanten, de kampioenen in de groenwasserij, naarstig op zoek naar het ‘witte goud’. Arme aarde.
Autofabrikanten als General Motors en de moedermaatschappij van BYD Auto in China nemen het zekere voor het onzekere en kochten zich in bij lithiumwinbedrijven, een voor die branche uitzonderlijke stap. Andere automakers namen deel in bedrijven die iets betekenen in de aanvoerketen van lithium. Ook Ford tekende overeenkomsten met lithiumleveranciers. Volkswagen en Honda gokken meer op bevoorrading via opwerking (kringlopen) om minder afhankelijk te zijn van lithiumwinning.
“We lopen al het risico om niet genoeg te hebben”, zei de financiële man van GM Paul Jacobson op een congres georganiseerd door de Deutsche Bank. “We moeten deelnemingen hebben in bedrijven die ons lithium kunnen leveren in de vorm die we willen hebben.”
Verdrievoudiging
Geschat wordt dat de behoefte aan lithium dit decennium zal verdrievoudigen, maar het ziet er naar uit dat die schatting te laag is, aangezien steeds meer automobilisten zwaardere auto’s kopen. Hoe zwaarder een auto is hoe meer accu’s die nodig heeft om niet al bij de hoek van de straat zonder stroom te staan. Gemiddeld heeft een accu zo’n 17 kg lithium nodig (plus kobalt, nikkel en andere metalen).
Er wordt steeds heftiger strijd geleverd om toegang tot de bronnen te hebben of te krijgen. Canada heeft Chinese bedrijven al gesommeerd hun aandeel in de Canadese lithiumwinning te verkopen. Indonesië, Chili en Zimbabwe proberen zo veel mogelijk profijt te slaan uit hun lithiumvoorraden door geen ruwe lithium te exporteren. In verschillende landen lopen disputen over de opening van lithiumwingebieden. Volgens Leonardo Paoli van het Internationale energieagentschap in Parijs zullen de tekorten van lithium en kobalt al voelbaar worden in 2025.
De lithiumvoorraden worden geschat op 80 miljoen ton. Bolivia is goed voor 21 miljoen ton, Australië voor 17 miljoen ton en Chili voor 9 miljoen ton. Tweederde van het ‘verse’ lithium komt uit mijnen. Dat gaat gepaard met geweld (verpulveren van rotsen) en het gebruik van zuren. Vandaar: arme aarde. De rest wordt gewonnen in zoutmeren en van zoutvlaktes, wat ook niet bepaald gezond is voor het milieu ter plaatse.
Dan hebben we het nog niet gehad over de ‘raffinage’ want wat er uit mijnen en zoutmeren komt is niet direct bruikbaar in accu’s. Arme aarde en dat alleen om het klimaatsprookje dat de E-auto goed is voor het klimaat te kunnen verwezenlijken.
Bron: ABC News