Uit onderzoek van het Stockholmse milieu-instituut (SEI) blijkt dat de focus van de EU op territoriale broeikasgasuitstoot de invloed van haar verbruik in de wereld onderschat. Volgens de SEI heeft de EU een enorm potentieel om de ambitie van haar klimaatactie te verhogen door de verbruiksuitstoot van de lidstaten aan te pakken en de consumptie in het algemeen te verlagen. Zelfs binnen de Unie blijkt die uitstoot per land enorm te verschillen.Tussen 1990 en 2020 heeft de EU haar territoriale emissies met 29% verlaagd. Toch zijn de consumptiegebaseerde CO₂-emissies (CCE’s), ongeveer 9% van de mondiale CO₂-uitstoot, veel hoger dan de 5,7% van de wereldbevolking die in de EU woont. Deze nieuwe studie heeft gekeken naar de mogelijkheid dat de EU leiding gaat geven aan de mondiale inspanningen om verbruiksuitstoot te beperken.
De onderzoekers zien daarvoor drie belangrijke belemmeringen: het ontbreken van de afstemming tussen de lidstaten, het ontbreken van gestandaardiseerde meetsystemen en onduidelijkheden in de mondiale toeleveringsketens. “Als we deze barrières aanpakken kan de EU de klimaatactie enorm stimuleren door de consumptiegebaseerde emissies te verminderen en een voorbeeld te stellen dat andere landen kunnen volgen”, zegt Katarina Axelsson van SEI.
Er zijn grote verschillen in de gemiddelde consumptievoetafdruk van de lidstaten, variërend van 11,0 ton CO₂-equivalent per persoon in Denemarken en Luxemburg tot 4,6 ton in Slowakije. Deze ongelijkheid zou pleiten voor een gezamenlijke aanpak van de lidstaten, stellen de onderzoekers. Uit voorbeeldstudies uit Zweden, Denemarken en Frankrijk in 2021 blijkt dat een aanzienlijk deel van hun CCE’s afkomstig is van import: 64% in Zweden, 56% in Denemarken en 50% in Frankrijk.
Hoe hoger de welvaart in een lidstaat hoe hoger de verbruiksuitstoot wordt. “Er is daarom behoefte aan beleid en maatregelen om duurzaamheid te bevorderen”, zegt medeonderzoeker Timothy Suljada. “De EU moet zich concentreren op veranderende consumptiepatronen, waarbij niet alleen gelet wordt op de verbetering van de productie-efficiëntie, maar ook op het verminderen van het verbruik dat die emissies genereert; zowel in de EU als daarbuiten. Zowel de EU als de lidstaten hebben een rol bij het aanpakken van die belangrijke uitstootveroorzakers.’
Aandachtsgebieden
Voedsel, huisvesting en mobiliteit zijn volgens de onderzoekers de drie belangrijkste verbruiksaandachtsgebieden in de EU. Vlees en zuivelproducten hebben de hoogste CO₂-voetafdruk per persoon binnen de voedselcategorie. Huishoudens die in eengezinswoningen wonen, verbruiken meer energie dan huishoudens die in meergezinsgebouwen wonen. Auto’s met verbrandingsmotoren produceren de meeste CO₂-uitstoot in het verkeer in de EU, stellen de onderzoekers. Auto’s zijn in het algemeen toch al energie-, ruimte- en grondstoffenverpillende voertuigen, zou ik=as daar aan willen toevoegen (maar dat wist je natuurlijk al).
Bron: idw-online.de