Jean-Baptiste Fressoz (afb: ehess.fr)

In het Franse dagblad Le Monde heeft de Franse geschiedkundige en antroloploog Jean-Baptiste Fressoz, verbonden aan de universiteit van Lausanne, een interessant (maar ook deprimerend verhaal onder de titel: Het is onredelijk van zonne- en windenergie meer te verwachten dan dat ze kunnen bieden. Dat komt er op neer dat 100% hernieuwbare energie geen uitzicht geeft op een ‘ontkoolde’ aarde in 2050 zoal beoogd in het Klimaatakkoord van Parijs uit 2015.
Een volledig duurzame stroomopwekking biedt volgens Fressoz geen oplossing voor koolstofafhankelijkheid (dus kolen) van de staal- en de cementproductie. Bovendien is de mens nog steeds erg afhankelijke van ‘archaïsche’ technieken. Zo zou met de verbranding van hout twee keer zo veel energie worden geproduceerd als met alle kerncentrales bij elkaar. In Europa zou hout meer energie opwekken dan alle hernieuwbare bronnen bij elkaar.

Zijn punt is dat de stroomopwekking ‘maar’ voor 40% verantwoordelijk is voor de wereldwijde broeikasgasuitstoot. Al die energiebronnen vergroenen voor 2050 zal de broeikasgasuitstoot dus allerminst verminderen tot (netto) nul. Er zijn volgens Fressoz heel wat landen (50) die hun energieopwekking grotendeels hebben ‘ontkoold’ zoals Frankrijk, Ethiopië en Brazilië zonder dat daar de broeikasgasuitstoot erg is gedaald.
Daar komt nog eens bij dat die ‘groene’ energievorm allesbehalve klimaatneutraal zijn. Er zou zo’n 50 miljard ton CO₂ ontstaan bij de productie van zonnepanelen en windturbines die we voor de stroomopwekking nodig hebben.

Klimaatverpesters

Belangrijke klimaatverpesters zoals de staal- en cementproductie kunnen moeilijk zonder kolen. Voor de productie van staal is kooks (dus steenkool) nodig. Een schoner alternatief is waterstof, maar volgens het internationaal energieagentschap (IEA) zou daarmee in 2030 enkele miljoenen tonnen worden geproduceerd. Een druppel op een gloeiende plaat als je bedenkt dat er jaarlijks 1,7 miljard ton staal wordt geproduceerd. Het kolengebruik stagneert in die sector, maar neemt niet af. De productie van cement, kunststoffen en kunstmest schijnt ook moeilijk zonder koolstof te kunnen.
Geloven dat die vier sectoren, verantwoordelijk voor een kwart van de mondiale broeikasgasuitstoot, in dertig jaar klimaatneutraal kunnen worden gemaakt door innovaties is volgens de scribent puur wensdenken. Hij gelooft dus niet dat ‘wij’ een klimaatneutraal 2050 zullen halen en dat is toch wel een erg deprimerende boodschap.

Bron: Le Monde