Er zijn wetten die grenzen stellen. De mens ziet zich zelf als slim (homo sapiens, de wetende mens), maar heeft niet door dat natuurwetten ook voor hun diersoort geldt. De mens maakt deel uit van de natuur en heeft zich te houden aan de grenzen die die natuur stelt. Onderzoekersters formuleren dat wat diplomatieker (omfloerster, zou je ook kunnen zeggen; as): het beoefenen van wederkerigheid tussen mens en natuur kan een positieve bijdrage leveren aan zowel planeet als (mensen)samenleving. Die onderzoekersters zijn natuurlijk ook gewoon mensen en dan is het wat al te cru om te zeggen dat de mens zich moet schikken naar de grenzen die de natuur de aardbewoners oplegt. Lees verder →