Mario Draghi (afb: WikiMedia Commons)

Mario Draghi, oud-president van de centrale Europese bank, acht de Europese Unie op sterven na dood als het niet snel honderden miljarden steekt in het opvijzelen van het concurrentievermogen ten opzichte van de VS en China. Draghi had het over groei, productie, defensie, over het versoepelen van de regels en over het handhaven van onze leefwijze maar nauwelijks over de echte gevaren die Europa (en de rest van de wereld) bedreigen. Europa zal inderdaad drastisch moeten veranderen, maar dan vooral om ‘groen’ te worden, maar Draghi is daar kennelijk blind voor. Ik (=as) moet eerlijk bekennen dat ik zijn analyse en zijn 170 aanbevelingen niet heb gelezen en ga, als luie ‘journalist’, slechts af op krantenartikelen. We zullen moeten veranderen om de wereld leefbaar te houden en dan gaat het niet over innovatie, groei en productie maar om, hier in Europa, om consuminderen, het aanpassen van onze leefgewoontes en het uitbannen van gewoontes en producten die het leven op aarde bedreigen.

De landbouw zal op de schop moeten, We zullen scherp moeten schrappen in dingen die we niet moeten doen of maken. We zullen ons economische model drastisch moeten aanpakken om de echte bedreigingen het hoofd te kunnen bieden.
Winstmaximalisering wordt een misdaad (net als de winning van fossiele brandstoffen, het verspillen van energie en nog zo wat zaken). Dat geldt ook voor de VS en China, die, wat de strijd tegen de klimaatontwrichting betreft, voorlopig mijlenver achter lopen bij de EU, met die aantekening dat ook de unie wat dat betreft veel actiever zou moeten zijn.

Schroothoop

Draghi heeft het over oude problemen in iets wat ‘we’ (niet ik=as) economie noemen. Die economie kan/moet op de schroothoop, maar Draghi heeft dat nog niet door. Het hoofdredactionele commentaar van Le Monde, een krant die zich als een van de weinige zeer serieus met het klimaat bezighoudt, gruwt braaf met Draghi mee in diens diagnose van de patiënt Europa en dat valt (me) erg tegen.

as