De mens heeft een verwoestende invloed op zijn leefomgeving dat loopt van klimaat-ontwrichting, milieuvervuiling, natuur-vernietiging, grondstof-uitputting tot wateruitputting, onder veel meer. Onderzoekers hebben nu een databank ingericht van, tot nu toe, driehonderd door de mens in gang gezette ontwikkelingen: de Human Impacts Database. Daaruit ontstaat het beeld van de mens al vernietiger van zijn eigen leefomgeving, want nee er is geen reserveaarde. Er zijn wel wat lichtpuntjes zoals de ontwikkeling van zonne- en windenergie.
De zorgwekkendste van alle ontwikkelingen die de mens heeft veroorzaakt is de klimaatontwrichting, veroorzaakt door de verslaving van, vooral, de westerse mens aan fossiele brandstoffen. Dat heeft geleid tot een aanzienlijke toename van broeikasgassen (vooral kooldioxide maar ook methaan) in de atmosfeer met een stijging van de gemiddelde temperatuur van de aarde die nu al 1,1°C boven het gemiddelde van voor de industriële industrie, zo halverwege de negentiende eeuw. Dat heeft onder veel meer nu al geleid tot verlies van veel ijs op vooral de Noordpool en van gletsjers over de hele wereld.
Die stijgende temperaturen en dat smeltende ijs hebben dan weer tot gevolg dat de zeespiegel stijgt, waardoor dichtbevolkte, laaggelegen kustgebieden worden bedreigd zoals de Jakarta, Bangkok of zelfs New York. “De getallen juist hebben is een eerste vereiste om die systemen te begrijpen”, zegt biofysica Rachel Banks van CalTech die met een aantal collega’s de geboorte van de menselijke-invloeddatabank beschrijft. “We kunnen veel leren door alleen maar de cijfers te bestuderen. We willen die gegevens bijhouden en de databank laten uitgroeien, maar wel willen ook de aardse systemen beter leren kennen.”
Als je even tijd heb zou je eens wat moeten grasduinen in die databank. Niet dat je daar erg veel vrolijker van wordt, maar het drukt je met je neus nog eens op de feiten. Banks en haar collega’s hebben hun informatie uit allerlei bronnen en onderzoeken. Als je goed zoekt dan zul je er ongetwijfeld patronen in ontdekken, want ontwikkelingen en systemen hebben (dwars)verbanden. “Het leek ons dat er een paar rode draden zijn te ontdekken die de verhalen verbinden”, zegt Rob Philips van Caltech. “Wat eten we? Waar halen we water vandaan? De laatste gaat over energie. Als je die drie draden volgt dan heb je een geweldig groot deel van het hele verhaal.”
Bron: Wired