Krimp is een reddingsboei om de mensheid door de 21ste (e.v.) te loodsen

Al jaren roepen deskundigen, wetenschappers en andere mensen die het weten kunnen dat we, vooral de mensen in de rijke landen, snel onze leefwijze moeten veranderen om de klimaatverandering tegen te gaan, maar ook om de dreigende massauitsterving te voorkomen, maar de (rijke) wereld komt alleen met verhalen over gigantische sommen die er in die strijd zullen worden besteed. Nergens, of althans vrijwel nergens, zie je acties en/of bewegingen in de verandering van leefwijze, de drastische hervorming van de landbouw, de ontwikkeling van een kringloopeconomie of consuminderen. We vinden het allemaal heel erg en gaan over tot de orde van de dag, maar krimpen is noodzakelijk vinden onderzoekers van de autonome universiteit van Barcelona.
Krimpen in de rijke landen is nodig in het streven de klimaatverandering in bedwang te houden en massauitsterving te voorkomen. Wat we echter zien in dit deel van de wereld is dat de ene consumptiebevorderende actie de andere opvolgt: Zwarte Vrijdag (uiteraard overgewaaid uit de VS), Sinterklaas en dat feest van zijn debiele broer rond de kerst. Ontgroeien zou een effectief wapen zijn in de strijd tegen de mensheid bedreigende en door rijke lande veroorzaakte crises stellen zowel het VN-klimaatforum als het biodiversiteitsplatform IPBES in recente rapporten.

Acht onderzoekers van de vakgroep ecologische economie (ik zou bijna zeggen dat dat een interne tegenstelling is; as) hebben onlangs hun onderzoeksresultaat gepresenteerd om de overgang naar krimp in de rijke landen te vergemakkelijken. Die rijke landen zullen moeten indikken op het gebruik van energie en grondstoffen, stellen de onderzoekers, maar vlak ook de noodzakelijke veranderingen op landbouwgebied niet uit zou ik (=as) daar aan willen toevoegen, zeker als je het over behoud van biodiversiteit hebt.
De onderzoekers rond Jason Hickel en Giorgios Kallis geven een aantal aanbevelingen om de economie (welke economie? as) te stabiliseren in die overgang en daarna. Ze betrekken daar ook openbare diensten in zoals de zorg, huisvesting en dergelijke. Ze gaan uit van een eerlijke verdeling van het beschikbare werk en de inkomsten. Ze duiden ook vijf manieren aan waarop onderzoekers behulpzaam kunnen zijn bij die volgens hen noodzakelijke overgang naar een samenleving die de grenzen van de onze wereld respecteert.

Economische groei

Economische groei zien de onderzoekers als de belangrijkste oorzaak van de klimaat- en natuurcrises. Rijke landen en vooral de wereldwijde ondernemingen zijn verantwoordelijk voor die crises. Het energie- en het grondstofverbruik in die landen overstijgen verre de duurzame grenzen (plus hun manier van landbouw bedrijven; as). Hickel: “In de bestaande economie is de productie gericht op kapitaalvergroting en niet op het welzijn van mensen. Het resultaat is een systeem dat te veel bronnen gebruikt en toch niet in de basisbehoeften van de mensen kan voorzien. Dat schaadt zowel mens als planeet.”
Groei moet volgens hen niet het doel zijn. Het moet gaan om de menselijke behoeften en het welzijn. Dat betekent volgens Hickel en de zijnen dat er stevig gesnoeid zal moeten worden in minder noodzakelijke producten en diensten en in de waanzinnige koopkracht van handjevol gigarijken. Dat heet ontgroeien of in normaal Nederlands krimpen, maar daar hangt een geur van armoede en achteruitgang aan. Groei was altijd het Heilige Doel. Ook andere vormen die leiden tot vernieling van ecosystemen zullen zo snel mogelijk moeten worden beëindigd, vinden de onderzoekers.
De bezoekers stellen dat de rijke landen zich zullen moeten richten op het behalen van sociale en ecologische doelen zoals goede gezondheidszorg, goede en betaalbare huisvesting, goed openbaar vervoer en duurzame energie. Energie is het minste probleem (denkt as). De zon strooit elke dag vele malen meer energie op onze aarde dan we nu al verbrassen. Benzineslurpende auto’s (ook hun elektrische varianten), snelle mode, een waanzinnige vormen van voedselproductie zoals van vlees zouden sterk moeten worden beperkt.

Volgens Hickels baas Kallis is er hard bewijs voor de manieren waarop landen kunnen ontgroeien: minder uren werken, waarborgen voor/van groene banen en een basisinkomen. Toch blijven er nog wat onbekenden over. Sommige systemen en instituties zouden afhankelijk kunnen zijn van groei voor hun stabiliteit, stelt hij, maar onderzoekers zouden die kunnen helpen daar een mouw aan te passen.
Volgens medeonderzoekster Julia Steinberger is krimp een vitale reddingsboei om de mensheid door de 21ste eeuw te helpen, binnen de grenzen die de planeet de mensheid stelt.

Bron: Alpha Galileo