Het Balbinastuwmeer in Brazilië (afb: WikiMedia Commons)
Stuwmeren zouden bij voorkeur geen bossen onder water moeten zetten, stellen onderzoekers die de gevolgen onderzocht van de aanleg 35 jaar geleden van een stuwmeer in Brazilië. Dat gaat ten koste van de biodiversiteit en is schadelijk voor ecosystemen van boseilanden die in een laaglandstuwmeer ontstaan, maar vormt tevens een grote bron methaanuitstoot door het onder water zetten van vegetatie. Lees verder
Oliemaatschappijen beleven, vooral door toedoen van de Russische inval in Oekraïne, gouden tijden. De bedrijven stellen zich te conformeren aan de plannen om het gebruik van fossiele brandstoffen tot nul te reduceren, maar volgens onderzoekers stroken de plannen van die bedrijven niet met de in Parijs in december 2015 gemaakt afspraken. De onderzoekers rekenden zes ‘ontkolingsplannen’ van drie oliebedrijven door – BP, Shell en Equinor– en van het Internationale Energieagentschap (IEA) door. Alleen de IEA slaagde. Lees verder
De ontbossing is vooral het gevolg van uitbreiding van landbouw- en mijnactiviteiten
Het lijkt wel of overal op de wereld bos in brand staat. Dat is echter maar een oorzaak waardoor de bossen steeds minder aarde bedekken. Sedert 1960 is de omvang per aardbewoner met 60% gekrompen, voornamelijk door toedoen van de mens, zo leert nieuw onderzoek. Lees verder
Vleermuizen mijden in bossen de omgeving van windturbines (afb: Leibnizinstituut)
Windmolens moeten een belangrijk deel van de energie opwekken in een (gedachte?) groene toekomst, maar er kleven wel wat bezwaren aan deze vorm van hernieuwbare energie. Zo zouden die nogal wat vogels om zeep helpen en veel lawaai maken, maar nu hebben Duitse onderzoekers nog een ander probleem ontdekt. Ze zouden, vooral als ze in bossen worden geplaatst, vleermuizen doden en/of wegjagen. De onderzoekers stellen daarom windmolens uitsluitend in onbeboomde, open omgevingen te plaatsen. Lees verder
Martin Pigeon:… historische doorbraak… (afb: Fern)
Het lijkt er op dat de EU zijn vreemde klimaatstrapatsen enigszins gaat corrigeren. Het verstoken van hout en kernenergie werden als ‘duurzame’ oplossingen gezien voor het klimaatprobleem (lees: mateloze overconsumptie in de rijke landen). Dat zijn natuurlijk rare kronkels om te voorkomen dat de EU-burger krap komt te zitten in, veel te hoge, de energieaanvoer. Lees verder
Emmisies van methaan bij de winning, vervoer en verwerking van fossiele brandstoffen in 2016 (afb: Scarpelli et.al)
Links de verdeling vanhet bos in India, rechts waar de grootste verliezen voorkwamen tussen 2001 en 2018 (hoe donkerder hoe meer) (afb: univ. van Reading)
Onderzoek naar het verband tussen bosverlies, regenval en temperatuurontwikkeling in India heeft duidelijk gemaakt dat de klimaatverandering zou hebben kunnen bijgedragen aan het grote bosverlies in de laatste twee decennia. Dat resultaat weerspreekt de officiële lezing van de Indiase overheid dat dat verlies klein zou zijn. De komende jaren zou het verlies aan bos in dat land nog wel eens een groter probleem kunnen zijn dan voorzien, waarschuwen de onderzoeksters. Lees verder
De breedtegraden
Bossen, vooral tropische, slaan veel kooldioxide op. Daardoor hebben ze een afkoelend effect, maar ook door, bijvoorbeeld, de verdamping van water via hun bladeren. Zonder die koelende werking van bossen zou de gemiddelde temperatuur op aarde 1°C hoger zijn dan de 1,1°C die die nu al ligt boven het voorindustriële tijdperk, zo stellen onderzoeksters. Lees verder
Klimaatmaatregelen kunnen invloed hebben op voedselvoorziening en -veiligheid (afb: IIASA)
De strijd tegen de klimaat-verandering lijkt eenzijdig gericht te zijn op de vermindering van de broeikasgas-uitstoot, terwijl de werkelijke oorzaak, een mateloze overconsumptie in het rijke deel van de wereld, onder het tapijt wordt geschoven. Nu hebben wetenschappers aannemelijk gemaakt dat het doel om de broeikasgasuitstoot in 2050 naar nul terug te brengen wel eens negatief kan uitpakken voor de voedselveiligheid en -voorziening.
Lees verder
Afgebrand bos (afb: univ van Innsbruck)
Het lijkt er op dat tropische regenwouden relatief snel herstellen. ‘Al’ na twintig jaar bereikt secundair bos zo’n 80% van de bodemvrucht-baarheid en boomdichtheid van het oer(regen)bos. Om een vergelijkbare soortenveelheid en biomassa te halen hebben die herstellende wouden overigens nog zo’n 120 jaar nodig, stellen onderzoekers. Lees verder