Hoewel we met de mond belijden dat de klimaat-ontwrichting een belangrijk en groot probleem is lijken we, dat wil zeggen de consumenten in de rijke landen die voor de klimaatverandering verantwoordelijk zijn, niet de harde conclusies te willen trekken die het temperen van die ontwrichting onvermijdelijk maken. Waar blijven de maatregelen die direct hout snijden? Die zijn er wel degelijk maar er wordt nauwelijks over gesproken.Ik rijd nog wel eens op de fiets door Nederlands. Dan moet ik constateren dat dit ideale fietsland (korte afstanden en vlak) vrijwel geheel beheerst wordt door de auto. Begin dit jaar waren er in in Nederland 8,9 miljoen auto’s. Daarvan rijdt het overgrote deel (>95%) nog steeds op fossiele brandstof. De energie die die auto’s gebruiken gaat voor meer dan 90% naar het verplaatsen van die voertuigen zelf. Dat geldt ook voor elektrische auto’s, die, waarom dan ook, als (deel)oplossing worden gezien voor het klimaatprobleem. Totale energieverspilling. Net zoals het doelloos rondrijden in onnutte voertuigen dat voor sport doorgaat.
1. Een belangrijke klimaatmaatregel zou het terugbrengen van het gewicht van de auto zijn, dé bron van die energieverspilling van auto’s. Om te beginnen zouden personenwagens niet zwaarder mogen zijn dan 1000 kg en dat plafond zou steeds verder moeten worden verlaagd. Dat levert een enorme winst op voor klimaat, milieu en grondstofbeschikbaarheid.
2. In Nederland is de infrastructuur geheel ingericht op de auto’s. Die neemt een belangrijk deel van de schaarse ruimte in dit dichtbevolkte land in. Nederland heeft een uiterst hoge wegdichtheid. Toch blijft de Nederlandse overheid mikken op nog meer asfalt. Dat zou zijn om filevorming te voorkomen, maar dat is natuurlijk grote onzin. Die files worden gevormd door voertuigen die voor het overgrote deel maar een persoon bevatten.
Op dat punt valt nog veel te winnen. Je zou rekeningrijden moeten invoeren, waarbij het aantal onbezette plaatsen worden belast of reiskostenvergoeding koppelen aan het aantal meereizigers die iemand meeneemt. Ik geef toe dat de uitvoering daarvan lastig is, maar meer asfalt heeft altijd maar voor zeer korte tijd de files verminderd. Bovendien nemen wegen schaarse ruimte in beslag. Geen mm2 asfalt meer in Nederland, sterker nog: er kan best wel wat weg weg. Schept meteen wat ruimte voor de miljoen huizen (met zonnepanelen en -collectoren) die in Nederland moeten worden gebouwd.
3. Dat de landbouw op de schop moet weten we al tientallen jaren, maar wat hebben we daar hier in Nederland aan gedaan? Nu het conflict tussen landbouwsector en de politiek na veertig jaar onbewegelijkheid uit de hand loopt wordt er net gedaan of de boeren moeten ophouden met boeren. Dat is natuurlijk nonsens. Voeding is onze enige basisbehoefte (de rest is secundair of nog trivialer). Boeren moeten anders gaan boeren. De vleesproductie is een geweldig klimaatbelasting, dus daar moeten we van af. Ook de zuivel is niet bepaald klimaatzuiver, niet in de laatste plaats door de noodzaak dan veevoer te moeten produceren. Onze voeding moet veel plantaardiger worden of misschien wel geheel. Daar valt een hoop te winnen voor klimaat, milieu en onze gezondheid.
4. Verpakkingsmateriaal is een gigantisch probleem. Dat komt met de schaalvergroting van de distributie van producten. Kwetsbare en moeilijk houdbare producten worden stevig ingepakt/verpakt en al dat materiaal wordt meestal maar een keer gebruikt en vervolgens weggegooid. Statiegeld is een goed systeem om die afvalberg te verminderen, maar de grootwinkelbedrijven hebben het statiegeld vrijwel geheel uit hun systeem verdreven. Hef statiegeld op alle verpakkingsmateriaal en maak de producent en detailhandel verantwoordelijk voor de (her)verwerking of het hergebruik daarvan.
5. Bedrijven moeten worden verplicht van elk product dat ze op de markt brengen een levenscyclusanalyse te laten maken voor de effecten op klimaat, milieu en grondstofvoorraden naast de normale beoordeling op deugdelijkheid en veiligheid. Die analyses zouden ook voor bestaande producten moeten worden gemaakt (met alle consequenties van dien). Er zullen regels moeten komen waaraan producten moeten voldoen om op de markt te mogen worden gebracht/gehandhaafd.
6. In de bouw is ook een hoop klimaat- en milieuwinst te behalen. Slopen van gebouwen wordt moeilijker gemaakt. Ook zal van nieuw te bouwen huizen en bedrijfsgebouwen vooraf een milieu- en klimaateffectrapport moeten worden gemaakt.
7. We zullen heel hard moeten nadenken over het systeem dat ons heeft gemaakt tot vernietigers van onze woonplaneet: het kapitalisme. Dat streeft naar winstmaximalisatie en het enige dat telt in dat systeem is of je er geld mee kan verdienen. Ooit heb ik op school geleerd dat economie de verdeling van de schaarste is, maar wat wij nu economie noemen is louter geldeconomie. Hoe zo’n nieuw systeem er uit zou moeten zien weet ik niet, maar op (eigen) winst beluste bedrijven zouden niet de aandrijvers van dat systeem moeten zijn. De verdeling van de schaarste moet leidend worden.
8. In feite zou van alle sectoren moeten worden nagegaan hoe schadelijk ze voor milieu en klimaat zijn. De luchtvaart is daarvan een kwalijke voorbeeld en die bedrijfstak zal drastisch moeten worden ingekrompen. Er zijn meer sectoren die over de schreef gaan zoals grondstofwinning en bouw (naast natuurlijk de landbouw). Dat vergt een grote schoonmaak.
9. Alle nieuwe gebouwen en woningen zouden moeten worden voorzien van zonnepanelen en -collectoren. Wellicht dat ook (organische) zonnecollectoren kunnen worden ‘ingebouwd’ in vensters. Zonneparken op kostbare grond zijn uit den boze. Uiteraard worden gebouwen goed geïsoleerd.
10. Er moet breed ingezet worden op consuminderen, niet in de laatste plaats op het gebied van energieverbruik. Hoeveel machines hebben we nodig om te leven? Het leven wordt een stuk actiever als we onze auto aan de kant zetten en ons per fiets verplaatsen (desnoods een elektrische) en ga nou niet beweren dat dat niet mogelijk is.
10. Een laatste maatregel (voor dit overzicht van ‘snelle’ maatregelen) is niet door afzonderlijke landen uit te voeren, maar moet wereldwijd worden aangepakt. Je zou bijna zeggen dat we daarvoor een wereldregering nodig hebben, maar zolang die er niet is moeten we die taak maar aan de VN toeschuiven. De wereld heeft, zoals we gemerkt hebben, grenzen. Een van die grenzen wordt gesteld door het natuurlijke herstelvermogen van de aarde. Die grens overschrijden we al jaren, vooral door toedoen van het bovenmatige consumptiegedrag in de rijke landen. Ook grondstofvoorraden zijn niet oneindig werd al in 1972 geconstateerd. Die grenzen geven onze (=de wereldbevolking) mogelijkheden aan (maar die hoeven we niet helemaal op te gebruiken). Het lijkt ook verstandig grenzen aan de wereldbevolking te stellen, want hoe meer volk hoe minder te verdelen.
Ik noem hier een aantal zaken die soms direct kunnen worden ingevoerd en andere die wat langere voorbereiding vergen, maar ons (=Nederland) een stuk op weg helpen op de dreigende klimaatontwrichting af te wenden. Ongetwijfeld zijn er nog meer te bedenken, maar mijns inziens zijn dit maatregelen die (relatief) snel hout snijden en uiteraard zal de fossiele industrie zo snel mogelijk moeten worden afgebouwd.
as
In de Volkskrant staat een vraaggesprek met mensen van DenkWerk, waarin bestuurders en mensen uit de zakenwereld nadenken over wat we met de wereld, om te beginnen met Nederland, aan moeten. Volgens deze denktank is ons consumptiepatroon verantwoordelijk voor de nu dreigende klimaastcrisis. Een stelling die mij (=as) uit het hart gegrepen is, maar ik zou natuurlijk ook willen weten hoe die denktankers zelf in dit verhaal staan gedurende de afgelopen, laten we zeggen, dertig jaar. Hoeveel boter hebben zij op hun hoofd?