OESO-lidstaten (afb: WikiMedia Commons)
Welke rol speelt de staat in de strijd tegen de klimaatcrisis? Onderzoekers rond Ulrich Brand van het Instituut voor Politieke Wetenschappen van de Universiteit Wenen hebben de structurele grenzen van het vermogen van de staat om te handelen in de overgang naar klimaatneutraliteit geanalyseerd. Zij stellen dat de bestaande structuur van westerse staten bijdraagt aan het huidige tekortschietende klimaatbeleid. Er zijn volgens de onderzoekers nieuwe staatsstructuren nodig die meer nadruk leggen op het verminderen van energieverbruik, sociale rechtvaardigheid en democratische deelname dan op economische groei. Lees verder
Veel in de strijd tegen klimaatverandering gaat om het verminderen van de broeikasgassen, maar de bron van het kwaad is het kapitalistische economische model dat vrijwel de hele wereld. We moeten af van winstmaximalisering en eeuwigdurende groei. De duurzame toekomst vereist een bioeconomie, die rekening houdt met de grenzen die de aarde ons (de destructieve diersoort mens) stelt, vinden wetenschappersters. Onze economie moet geschikt gemaakt worden voor de toekomst, 
We kunnen er lang over praten maar uiteindelijk heeft het kapitalisme, dat vrijwel overal in de wereld huishoudt, zich tegen zijn uitvinder (de mens) gekeerd en die mens met een hoop problemen opgezadeld. Laten we het hier bij de klimaatverandering houden, een rechtstreeks gevolg van het door het kapitalisme ‘verordonneerde’ winstmaximalisering en en voortdurende groei. Daar zal dringend iets aan veranderd moeten worden willen ‘we’ de strijd tegen klimaatverandering en andere door de mens veroorzaakte problemen beslechten,
De CO2-concentratie in de atmosfeer is sedert de eerste meting in 1958 met bijna een eenderde gestegen (van 313 tot 415 delen per miljoen in 2021). Die groei is vrijwel geheel veroorzaakt door de mens. Nog steeds neemt die concentratie toe. In 2020 werd in het observatorium op Hawaii 413 dpm gemeten. Ondanks de grote weerzin van veel landen en bedrijven lijkt er toch iets ten goede te keren, stelt het Duitse blad Der Spiegel. Is dat zo? Ligt de aandacht niet te veel op het terugdringen van de broeikasgassenuitstoot?